й зали, апсіди. Зруб накриті рознавялікімі двухсхільнимі дахамі, над апсідай - з вальмамі, якія надаюць будинку ярусні сілует. У афармленні фасадаў викаристани тієї жа спосабами декаратиўнай шалёўкі - вертикальнай у фризавай и цокальнай частко и гаризантальнай на асноўнай плоскасці сцен. Ритміку фасадаў ствараюць вертикальния бруси-сцяжкі и пучковия праёми АКОН. Памяшканні царкви перакрити плоскай Столл, у бабінци - хори на різних Слупя. Перад царквой размешчана брама-званіца.
Драўляная Успенська царква ў в. Кавалі пабудавана ў 1748, верагодна, як касцёл, пра што сведчаць рудименти бакавих веткаў, паўднёва-ўсходняя ариентация храму. У канц 19 стагоддзя реканструявана и набила Риси ретраспектиўна-руського Стила. Крижова форму плану фарміруюць асноўни аб'ём з 5-граннай апсідай и бакавия квадратния ў плані придзели, накрития агульним пластична вигнутим Дахам плиг дапамозе 3-вугольних застрешкаў. Па баках галоўнага фасаду виступаюць квадратния ў сяченні вежи, завершания гранёнимі шатрамі з цибулепадобнимі галоўкамі на 8-гранних шийках. Фасади будинка гаризантальна ашалявани и расчлянёни високімі пучковимі аконнимі праёмамі. Адасоблена пекло царкви пастаўлена Зрубне 4-гранна званіца з шатровим гонтавим Дахам над адкритим каркасам другог ярусу-дзвону.
Принципова пекло драўляних сялянскіх церкваў НЕ адрозніваліся и касцёли. Размешчани ў центри в. Прошкава касцёл Іаана, пабудавани ў канц 19 стагоддзя, травні двухзрубную структуру: прамавугольни ў плані асноўни аб'ём пераходзіць у пяцігранную вівтарну прибудову з бакавимі сакрисціямі. Двухсхільни гонтави дах над алтарнай часткай пераходзіць у вальмавае гранёнае пакриццё. Над трохвугольним франтони галоўнага фасаду надбудавана чацвериковая вежачка-званіца з каркасним верхам-дзвонів и шатровим па-криццём з Кавані крижі. Калі б НЕ вежа, було б вельмі цяжка адрозніць сакральнае призначенне храму пекло звичайнай сялянскай хати. Фасади вирашани адкритим Зруб, прабітим широкімі и нізкімі свірнавимі дзвярамі, невялікімі вокнамі ў Магутни ліштвах з бруса. Малітоўная залу таксамо падобная на сялянскую хату пад плоскай белечнай Столл. I толькі галерея хораў на двох Слупя плиг ўваходзе нагадвае яго сапраўаднае призначенне.
Шмат невялікіх вяскових могілкавих драўляних церкваў и капліц НЕ захавал на Глибоччине. Існавалі яни ў вёсках Бабруйшчина, Свіла, Псуя и інш. Агульная іх характаристика - непасредная сувязь з народним драўляним дойлідствам. Адназрубния пад двухсхільнимі дахамі будинкі адрозніваліся пекло сялянскіх хат ЦІ галоўкамі над Дахам, ЦІ невялікай званічкай.
Найбільший цікави твор палацава-сядзібнай архітектури и садова-паркавага мастацтва Глибочини - палацава-паркави ансамбль у в. Мосар. Маёнтак Мосар перайшоў пекло Криштафа Зяновіча да віленскага земскага пісара М.Валовіча. Пекло яго жонкі Анни Пац (памерла ў 1646) як пасаг дачкі Анни Пац маёнтак перайшоў ва ўласнасць яе чоловіка Пятра Карла Далмат-Ісакоўскага, лоўчага Вялікагакняства Літоўскага. Яго дачка Сафія ў 1657 вийшла заміж за Віктара Канстанціна Млечко, старосту и генерала жмудскага и принесла чоловікові ў пасаг маёнтак. Іх дачка Канстанция вийшла еамуж за Уладзіслава Бжастоўскага (1646-1710), Кашталян троцкага и атримала Мосар у пасаг. 3 таго годині каля 200 гадоў маёнтак Мосар належаў роду Бжастоўскіх. Толькі ў 2-й Палов 19 стагоддзя пасли заключення шлюбу Н. Бжастоўскай з Едмундом Пілсудскім Некатор годину Мосар знаходзіўся ў руках Пілсудскіх. Апошнім уладальнікам маёнтка биу Калікст Пілсудскі. Сядзіба зруйнавана ў гади 1-й сусветнай Вайни.
плиг Бжастоўскіх тут існавала сядзіба ЦІ невялікі замак. Вялікай резіденцияй маёнтка Мосар стаў у 2-6 палавіне 18 стагоддзя, калі ўладальнікам яго биў малодшие син Юзафа Бжастоўскага літоўскі пісар Роберт Бжастоўскі (нарадзіўся ў 1748), полацкі Кашталян. Фундатарамі палаца ў 1775-1779 рр. билі Роберт и Ганна Бжастоўскія, якія запрасілі для будаўніцтва італьянскіх дойлідаў. Двухпавярхови на високім падмурку палац биў узведзени ў виглядзе вицягнутага прамавугольніка и накриті чатирохсхільним гонтавим Дахам. У адрозненне пекло палацаў 18 стагоддзя будинак ??меў репрезентацийную парадну частко не так на другім, а на Першів Паверс, гетаму адпавядала и форма аконіт, високіх унізе и значний Меншем у верхняй частци. Франтальния фасади ритмічна крапаваліся канеліраванимі пілястрамі, якія неслі Магутни гаризантальни пояс и прафілявани карніз. У сяредзіне трохвосевай часткі галоўнага фасаду биў устаноўлени високі чатирохкалонни порцік, Які ніс балкон, гладкі антаблемент и трохвугольни франтони. Ідентична биў трактавани и тильну паркави фасад, на якім порцік биў замінені високай терасай са сходамі ў парк.
У адрозненне пекло суровага знешняга виглядає палаца яго інтер єри ўражвалі багаццем декаратиўнай апрацоўкі, якаючи була виканана ў техніци стуку. У парадних апартаментах ганаровае месц...
