званай «котвіци» - пазнейшага герба Корсакаў). Яго син Дзмітрий пакінуў трох синоў: Саўку, Яшка и Васіля. Усе яни адигралі значную ролю ў годину барацьби паміж Свідригайлам и Жигімонтам у 1410-я рр. Подпіси Яшкі І Васіля ёсць сярод подпісаў велікакняжацкай раді Свідригайли.
У далейшим пекло Сави пайшла галіна Са- вічаў - Корсакаў на Міншчине (валодалі вуздечкою и інш.), гетая галіна каристалася гербам «Ястрабец», Які биў нададзени Корсаков, ве- рагодна, у 1434
Другі брат, Васіль (памёр у 1452), биў намеснікам полацкім. Ен и яго Нашчадкі викаристоўвалі ў якасці герба старажитную радавую емблему - «котвіцу». Васіль пакінуў синоў Астафія (упамінаецца ў 1475) i Зіновія (упамінаецца ў 1482), пекло якіх пайшлі дзве полацкія галіни роду Корсакаў.
У канц 15 - пачатку 16 стагоддзяў Гліб Астаф евіч валодаў на Глибоччине маёнткамі Псуя, Забір е, Удзела.
Брат яго Багдаєв Корсак валодаў маёнткамі Беразвяч (Беразвечча), Пліса, відаю и інш.
Сини Зіновія Корсака Сцяпан, Міхаіл, Ан- дрей и Іван Зіноўевічи валодалі Галубічамі, Бабинічамі, Туросай, засумнівавшись и іншимі маёнткамі ў паўднёвай Полаччине.
Корсак належалі и вялікія воласці ў Задзвінні (пекло Полацка да Себежа).
У першай палавіне 16 стагоддзя рід Корсакаў уваходзіў у Першів дзесятак найбагацейших родаў Вялікага княства Літоўскага. Паводле «попісу» (перапісу) війська Літоўскага ў 1528, удава и 6 синоў Гліба Астаф'евіча ставілі ў війська 104 конни воіни, Дзмітрий Багданавіч - 33, удава и 3 сини Івана Зіноўевіча - 50, удава и 3 сини Міхаіла Зіноўевіча -52. Усяго рід Корсакаў (без Мінскай галіни) ставіў 239 коней, гета значиць, што ен тади меў каля 20000 залежних сялян. Для параўнання можна адзначиць, што ўсе астатнія 47 Баяр Полаччини ставілі разам каля 450 коней.
Альо реальная палітичная вага Корсакаў НЕ адпавядала іх багаццям. Яни билі праваслаўния и таму НЕ маглі займаць високія дзяржаўния Пасадена. Іх дзейнасць замикалася ў межах Полаччини.
У далейшим рід Моцний разгалінаваўся и ўжо ў сяредзіне 16 стагоддзя ен налічвай больш за 20 дарослих мужчин. Ішло драбленне старих вотчин, зменшілася магчимасць набицця нових зямель.
Адметнай асобай биў Унук Гліба Астаф'евіча Баркулаб Іванавіч Корсак - актиўни удзельнік Лівонскай Вайни, заснавальнік мястечка Баркулабава ў Бихаўскім раене на Магілёушчине. На Глибоччине, як сведчиць «Полацкая ревізія» 1552, яго ўладаннямі, што ен атримаў у спадчину, билі маёнткі Залісся, Псуя и іншия. Аб яго дзейнасці и падзеях тих часоў сведчиць «Баркулабаўская хроніка». У1562 р ен ездзіў з польскай місіяй да цара Івана грізного, у 1 564 р стаў дзяржаўцам свіслацкім и ротмістрам Караль, а з 25.03.1566 р - старостам дзісенскім. Ен пабудаваў замкі ў Лепелі, Чашніках и Варонічах (на р. Ушачев). Найбільший значнай падзеяй було будаўніцтва «Слаўнага» замку ў Дзісне, яй стаў важливим абарончим умацаваннем на Заходняй Дзвіне. Замак биў размешчани на востраве, адиграў значную ролю ў годину ваенних Падзу 16-17 сгагоддзяў.
Альо Найбільший значний слід у гісториі Глибокага пакінуў Іоесіф Львовіч Корсак, Які биў вельмі Багат и бяздзетни. У 1628 ен заснаваў у Глибокім Троіцкі касцёл. Туг яго партрет вісеў яшче ў пачатку 20 стагоддзя, Пакуль НЕ биў прададзени на Варшаўскім аўкциёне. У 1639 I. Л. Корсак даў «фундуш» на пабудову ў Глибокім другог касцёла - кляштара кармелітаў, якім перадаў и зямельния ўладанні.
У 1638, за 5 гадоў да свае смерці, ен заснаваў Беразвецкі кляштар базильян.
Пабудавания ім касцёли и кляштарния збудаванні на працягу стагоддзяў билі центрам релігійнага жицця ў регіёне, тут існавалі школи, дзе Адукация атримала шмат дзяцей навакольнай шляхти.
Гетия збудаванні захаваліся часткова, яни склалі архітектурную спадчину глибоцкай зямлі. Аб іх шмат напісана, пачинаючи пекло Напалеон и да наших дзён.
3 гісториі аптек
Першия звесткі аб аптеках у архіўних дакументах адносяцца да сяредзіни 16 стагоддзя. Належалі аптекі приватним асобі ЦІ каталіцкім кляштарам. У гістаричних архівах Беларусі вияўлени вопіси аптек 16-18 стагоддзяў, у т.л. «Опісь» аптекі ў Глибокім. Гета була аптека манахаў-кармелітаў. На Першів Паверс кляштара размяшчаўся пакой для видачі лякарства, билі лабаратория, пакоі для захоўвання материялаў. Аптека була добра абсталявана, крейди болиш за 500 адзінак посуд и прибораў, у т.л. пераговния куби, вагі, жбани простия и турецкія, ШКЛЯНіЦИ, слоікі, шкатулкі, бутелькі и інш. Посуд вираблялі на месцев, привозілі и замежни. Тут рихтавалі складания, так звания галенавия препарати, дере за ўсё з расліннай сиравіни. Прадуктамі перапрацоўкі билі алеі, смоли, есенциі, сокі або сумесі хіміка...
