ся наступ на Народния вучилішчи, многія з якіх билі закриті. Замести народних вучилішч ствараліся царкоСћнаприходскія школи І школи грамат, падначаления мясцоваму праваслаСћнаму духавенству. У 1881 -1899 рр.. колькасць народних вучилішч у Беларусі скарацілася з 1198 да 999, адначасова було адкрита 5814 царкоСћнаприходскіх шкіл І шкіл грамат.
Билі приняти заходів для абмежавання доступу Сћ сяреднюю школу вихадцам з ніжейших саслоСћяСћ. Літах 1887 видадзени циркуляр, Які Сћ асяроддзі прагресіСћнай грамадскасці атримаСћ Назву циркуляра "Аб кухарчиних дзецях". АжиццяСћленне циркуляра, па задумци аСћтараСћ, павінна було визваліць гімназіі и прагімназіі пекло паступлення Сћ іх дзяцей фурманаСћ, лакеяСћ, павароСћ, прачак, дробових гандляроСћ и да іх падобних людзей, "Дітей конх, за нсключеннем хіба обдарованих необикновеннимн способностямн, зовсім не випливає виводнть нз середовища, до якого ОНН прннадлежат ". 3 гета Мета була значний павишана плата за навучанне.
Пад відпливаючи еканамічнага развіцця краіни павялічваліся колькасць шкіл, якія забяспечвалі пачатковия веди, и кантингент вучняСћ. Калі Сћ 1881 на териториі Беларусі налічвалася 1198 сельскіх народних шкіл І іх аддзяленняСћ з 49161 навученцам, дик у 1899 у 6813 народних вучилішчах, царкоСћнаприходскіх школа І школах грамат Сћжо було 216127 навученцаСћ.
Сяреднія навучальния Сћстанови знаходзіліся Сћ буйних Гарад Беларусі, у іх вучиліся пераважна дзеці прадстаСћнікоСћ привілеяваних саслоСћяСћ. У 1868 на териториі Беларусі працавалі 6 мужчинскіх і 4 жаночия гімназіі, 2 прагімназіі, 4 духоСћния семінариі и Полацкі кадецкі корпус. У іх налічвалася 3265 навученцаСћ. 3 усіх сяредніх навучальних устаноСћ толькі мужчинскія класічния и реальния гімназіі давалі права паступлення Сћ вишейшия навучальния Сћстанови. Астатнія навучальния Сћстанови такіх правоСћ НЕ давалі, іх випускнікі займалі службовия Пасадена. Наприклад, випускніци жаночих гімназій звичайна атримлівалі Пасадена настаСћніц у народних вучилішчах, а тия, што найболип паспяхова скончилі гімназію, звання хатняй настаСћніци.
У 70-я гади билі адкрити реальния вучилішчи Сћ Пінску и Мінску, у 1885 р. - у Магілеве. У 1898 колькасць сяредніх навучальних устаноСћ на Беларусі павялічилася да 20, у іх навучалася каля 5000 Чалавек. p> аднако, нягледзячи на паширенне сеткі навучальних устаноСћ и зростання кантингенту навученцаСћ, узровень адукациі заставаСћся яшче нізкім. Паводле перапісу 1897 р., агульни лік пісьменних у Беларусі складаСћ толькі 25, 7%.
На пачатку XX ст. у сістеме школьнай адукациі Беларусі адбиліся Нови змена. Памяншалася колькасць шкіл царкоСћнага ведамства: замість царкоСћнаприходскіх шкіл адкриваліся Народния вучилішчи. У Пачатковая школах у 1911 вучилася толькі 18, 4% дзяцей школьнага Сћзросту. Гарадскія вучилішчи билі пераСћтворани Сћ вишейшия пачатковия вучилішчи - чатирохкласния агульнааду-кацийния школи павишанага типу. Павялічвалася колькасць сяредніх навучальних устаноСћ (поСћних и няпоСћних): у 1914 іх налічвалася 88 (33 дзяржаСћния и 55 приватних) з 31, 5 тис. навученцаСћ.
Прафесійная Адукация. Развіцце кашталістичних адносін у прамисловасці, сельскай гаспадарци и на транспарце виклікала патребу Сћ кваліфікаванай рабочай сіле. Таму менавіта Сћ інший палового XIX ст. на териториі Беларусі, як и Сћ целим па Расійскай імпериі, наглядалася Сћзнікненне и колькасни зростання прафесійнатехнічних навучальних устаноСћ. Структура и асаблівасці прафесійнай школи на Беларусі билі абумоСћлени шерагам фактараСћ: пабудовай агульнарасійскай сістеми прафесійнай адукациі, накіраванасцю мясцовай витворчасці, нациянальним складам насельніцтва білоруських губерняСћ.
Расійская сістема прафесійнай адукациі крейди вки асноСћния Ступені: Вишейш, сяреднюю и ніжейшую. Вишейшая технічная Адукация давай Сћ палітехнікумах и техналагічних інститутах и ​​крейди на меце падрихтоСћку інжинераСћ. Сяреднія технічния вучилішчи рихтавалі технікаСћ, ніжейшия прафесійния навучальния Сћстанови високакваліфікаваних робітників.
Узнікненне сяредніх и ніжейших технічних вучилішч адносіцца да 60-х гадоСћ XIX ст. Яни належалі РІЗНИТЬСЯ ведамствам, приватним асобі и дзейнічалі на падставе специяльних статутаСћ. У 1888 билі апублікавани АсноСћния палаженні аб прамислових вучилішчах, дзе викладаліся принципи арганізациі специяльнай адукациі и визначалася яе месца Сћ агульнай сістеме Народнай асвета Расійскай імпериі. У 1889 билі випрацавани статути Трох асноСћних типаСћ прамислових вучилішч: сяредніх и ніжейших технічних вучилішч и рамесних вучилішч. Так разраду ніжейших технічних вучилішч адносіліся чигуначния вучилішчи, якія мелі на меце падрихтоСћку машиністаСћ, памочнікаСћ машиністаСћ и інши абслугоСћваючи персанал для чигунак. Березень 1893 узнік нови тип прамислова-технічних навучальних устаноСћ - школа рамесних вучняСћ, а Сћ 1895 биСћ випрацавани тип ніжейшай рамеснай школи. p> У даревалюцийнай Расіі існавала развітая сіст...
