ошаСћ и адпрацоСћваць 12 дзен талок, або Сћзамен іх уносіць 12 грошаСћ. Акрам таго, яни павінни билі несці и іншия павіннасці.
У Найбільший цяжкім становішчи знаходзіліся сялянеагароднікі. Іх зямельния надзели билі роСћния тром Маргіт зямлі (1,6-1,8 га). АсноСћнай іх павіннасцю була паншчина па адним Дні на тидзень и дадаткова на працягу літа шесць дзен на жніве або праполци. У сувязі з тою, што адна валок зямлі дзялілася на 1012 сем'яСћ агароднікаСћ, яни адбивалі 1012 дзен баршчини з адной валокі на тидзень. p> Памер ворних зямель сялян даннікаСћ залежаСћ пекло колькасці працаздольних асобі у гаспадарци, наяСћнасці Прилад Праця і коней. Павіннасці даннікаСћ визначаліся Сћ залежнасці ад агульних абавязкаСћ, якія накладаліся на вагомі або воласць у целим. Самі сяляне на агульнай сходзе вибіралі В«старцяВ», Які з'яСћляСћся мясцовай службовай асобай, размяркоСћвалі павіннасці па сялянскіх гаспадарках В«димахВ». Сабрания з даннікаСћ грашовия и натуральния падаткі старці абавязани билі здаваць мясцовим прадстаСћнікам дзяржаСћнай адміністрациі. Падаткі, якія збіраліся з сялянданнікаСћ, захоСћвалі старадаСћнія Назв, такія, як палюддзе, дзякла, сяребшчина, стация. Сялянеданнікі билі абавязани виконваць роботи па Сћтриманні и будаСћніцтву замкаСћ, мастоСћ, дарога, Брацило удзел у ваенних паходу. Яни НЕ билі падпарадкавани непасредна якомунебудзь феадалу, а виконвалі павіннасці толькі на карисць вялікага князя або дзяржави. Стваренне нових фальваркаСћ, а таксамо падараванні целих Весак и валасцей асобним феадалам привялі да таго, што колькасць сялянданнікаСћ резка скарацілася.
Сялянеслугі Сћ дзяржаСћних уладаннях на захадзе Беларусі билі прадстаСћлени сялянаміпрамиславікамі (стральци, асочнікі) i сялянамірамеснікамі. З сяредзіни XVI ст. термінам В«баяринВ» (В«баярин панцирноюВ», В«баярин ПутниВ») Сталі абазначаць и асобі сялянскага саслоСћя, асноСћнай павіннасцю якіх була ваенная ці кур'ерская служба. У іншої палового XVI ст. яшче виступаСћ ранейши термін В«слугаВ», В«ЧалавекВ», В«служкаВ», альо з канца XVI ст. ен саступіСћ месца терміну В«баяринВ». Сялянеслугі Сћ 60я гади XVI - 20я гади XVII ст. мелі на 0, 15 - 0, 2 валокі больш, чим у цяглих и чиншавих сялян. Альо Сћ 30я гади XVII - пачатку 60х гадоСћ XVIII ст. забяспечанасць зямля слугсялян з цяглимі и чиншавимі амаль зраСћнялася.
Акрам Сћказаних категорий сялян, у селах праживалі беззямель ния асобі - халупнікі, якія мелі толькі палі жилле - халупу, и кутнікі, што туліліся па чужих Кутах. Чи не маючих сваіх сродкаСћ витворчасці, яни вимушани билі наймацца Сћ работнікі да феадалаСћ, багатіїв Гараджаєв и сялян або займацца рамяством. Гаротни маемасним стан агароднікаСћ, халупнікаСћ, кутнікаСћ биСћ виклікани, як правіла, ваенним годинах, свавольствам уладальніка и іншимі абставінамі. У Першай палового ХУІІІ ст. гетия категориі складалі 1/10 усяго сялянства. Альо іх роля Сћ працесе сельскагаспадарчай витворчасці, роСћна як і доля Сћ торбі агульних павіннасцей усіх сялян була нязначнай.
Самай бяспраСћнай часткай насельніцтва працягвала заставацца челядзь нявольная. Колькасць яе значний скарацілася зза пераводу феадаламі Сћ стан агароднікаСћ. Азінай криніцай з'яСћлення челядзі нявольнай биСћ ваенни Палон.
пасли реформи сялянскае саслоСће зрабілася больш Сацияльна аднародним. Характерним адрозненнем яго маемаснага стану пасли реформи 1557 и Сћступлення Сћ сілу Статуту 1588 зрабілася поСћная асабістая залежнасць пекло уладальніка. Прававое становішча Сћсіх категорий сялян характаризавалася іх палітичним бяспраСћем, абмежаванай праваздольнасцю, павишанай кримінальнай адказнасцю. Ім забаранялася займаць Пасадена Сћ дзяржаСћним апараце. Іх удзел у палітичним жицці абмяжоСћваСћся толькі мясцовимі справамі, прав на падачу Сћраду чалабітних на незаконния дзеянні адміністрациі, прав Голаса Сћ абшчине, права грашовагандлевих апераций. АсноСћнае абмежаванне правоСћ сялян укладати Сћ адмаСћленні права Сћласнасці на зямля. За рознага кшталту правіннасці ен падлягаСћ суду гаспадара, Які караСћ у адпаведнасці з існаваСћшим заканадаСћствам. За забойства селяніна гаспадар ніс кримінальную адказнасць. Пригонних сялян дазвалялася прадаваць іншаму Сћладальніку, альо виключна з зямля и сумесна з астатнімі членамі сям'і.
У Канституциі 3 Травень 1791 була прадпринята Спроба юридичнага и сацияльнаекнамічнага паляпшення становішча сялянства, альо Яна не принесла станоСћчага виніку. Пасли далучення Беларусі да Расійскай імпериі іх становішча зрабілася яшче Горша.
5. Развіцце гарадоСћ: рамяство, мануфактурна витворчасць и гандаль.
У Прама i непасреднай залежнасцi пекло сельскай гаспадаркi знаходзiлiся гарадскiя раместви i гандаль. Дзякуючи аграрнай реформе, уздиму сельскагаспадарчай витворчасці и активізациі таварнаграшових адносін назіраСћся зростання гарадоСћ и мястечак. З іншого палового ХVІ да сяредзіни ХVІІ ст. на Беларусі іх колькасць павялі...
