РП була дастаткова моцнай, каб примусіць насельніцтва виконваць павіннасці на карисць уладальнікаСћ зямлі. У виніку В«Валочнай памериВ», удасканалення арганізациі витворчасці, упарадкавання сістеми падаткаабкладання и інш. мераприемстваСћ адбилося паширенне полишаючи ворних зямель и зростанню прадукцийнасці ПРАЦІ. У сельскай гаспадарци стаСћ назірацца пеСћни Сћздим. Фальваркі, створания на захадзе и Сћ центри краіни, давалі Сћстойліви прибитак. p> Такім чинам, у виніку ажиццяСћлення аграрнай реформи 1557 у сельскагаспадарчим сектари, папершае, адбилося Сћсталяванне фальваркавапаншчиннай сістеми. Падруга, змянілася сістема падаткаабкладання: замість падворнага (дим, служба) принципу СћводзіСћся пазямельни (пекло валокі). Патрецяе, укаранілася техналогія трохпольнага севазвароту, у виніку чаго пависілася прадукцийнасць ПРАЦІ, даходнасць гаспадарак істотна Сћзрасла, узмацнілася іх сувязь з ринків. Пачацвертае, на захадзе и Сћ центри Беларусі назіраліся разбуренне сялянскага абшчиннага и пераход да падворнага землекаристання. Папятае, адбилося канчатковае запригоньванне сялянства. p> У виніку разбуральних воєн з сяредзіни ХVII па 20я рр.. ХVІІІ ст. Білорусь трапіла Сћ палас еканамiчнага заняпаду. Ен биСћ абумоСћлени найперш резкім скараченнем сялянскага насельніцтва - непасредних витворцаСћ харчових прадуктаСћ и сиравіни. Так, у 1672 у маентку Пастави загінулі амаль усьо сяляне, а Сћ самім мястечку и Трох навакольних вагомі ацалела толькі пяць сем'яСћ. Многія землеСћладанні Гарадзенскага, Ашмянскага, БраслаСћскага пав. и Надав целих ваяводстваСћ - Менскага, Полацкага, МсціслаСћскага, Берасцейскага - билі Цалко разбурани и пазбавіліся многіх работнікаСћ. Яшче большай спусташенне спасцігла Беларускія Гарад. У виніку толькі з 1650 па 1673 рр.. колькасць насельніцтва Беларусі скарацілася з 2, 9 млн чал. да 1, 4.
Наступний, ПаСћночная вайну принесла чарговия людскія страти: було забіта, загінула пекло голаду и хвароб трець насельніцтва з 2, 1 млн чал. Сялянства и мяшчане билі абавязани пастаСћляць шведскім и рускім військам правіянт, фураж, живелу. Акрам таго, іх знаходжанне на териториі Беларусі суправаджалася знішченнем усяго каштоСћнага, што маглів спатребіцца праціСћніку. У виніку целия Павєтьє трапілі Сћ запусценне. Сялянскія надзели істотна скараціліся. Мноства дзяржаСћних зямель заставали неапрацаванимі. Так, у пачатку ХVІІІ ст. пуставаСћ 41% валок у Бресцкай, 71,5 % У Гародзенскай еканоміях. p> шкірно раз, пасли чарговай навали дзяржаСћная и Сћладальніцкая адміністрация прикладалі намаганні да аднаСћлення сваіх и сялянскіх гаспадарак. У гетих метах асобния Сћладальнікі ішлі на годинну перадачу зямлі сялянам у каристанне, абмежаваСћши іх ​​павіннасці чиншам и аброкам. Падруга, сялянам на ільготних умів и Надав бясплатна дазвалялася Сћзяць столькі зямлі, колькі тия маглі апрацаваць. Вядома ж, з паляпшеннем гаспадарчих спраСћ уладальнік ізноСћ аднаСћляСћ павіннасці Сћ поСћним аб'еме.
шкірно феадал скаристоСћваСћ розния спосабами павишення сваiх даходаСћ. У ХVIII ст. распаСћсюдзiлася практика перадачи маенткаСћ з сялянамi або Надав целих населених пунктаСћ i територий у аренду купцям. У 1740 у винiку шматлiкiх злоСћживанняСћ арандатараСћ паСћсталі жихари КричаСћскага староства. У 1750я рр.. таке ж паСћстанне адбилося на Каменшчине. Абодва паСћстанні билі Жорсткий падаСћлени, альо Сћладальнікі тамтейших зямель (І. Радзівіл и віленскі капітул) билі вимушани зменшиць сялянскія павіннасці.
Так сяредзіни ХVІІІ ст. на захадзе Беларусі паншчина Займаюсь галоСћнае месца сярод iнших павiннасцей и стала складаць да 8-12 i Надав 16 дзен на тидзень з цяглай валокi. Так адпрацовачних павiннасцей таксамо адносiлiся гвалт (усей сям'ей 12 разоСћ на рік: лесапавал, стагаванне, жнiво), шарваркi (рамонтния i будаСћнiчия роботи); падводная павiннасць (12 рази на рік або 15 злотих), старажоСћшчина (24 чал. пекло вескi Штодн на Дваро гаспадара); почну варта. Штогод сяляне плацiлi падимнае, прадуктови аброк (дзякла) i інш. падаткі
Така сістема феадальнага гаспадарання и сялянскіх павіннасцей існавала да апошняга падзелу Речи Паспалітай. Усе сяляне падзяляліся на людзей гаспадарскіх, (перелогових непасредна пекло вялікакняскай гаспадарчай адміністрациі), людзей панскіх (Уладальніцкіх, перелогових пекло асобних феадалаСћ), и царкоСћних (перелогових пекло церкваСћ, манастироСћ и вишейшага духавенства). АсноСћную масу феадальна перелогових сялян складалі людзі цяглия, асадния, агароднікі и даннікі. Цягли сялянскі двір міг каристацца адной валокай зямлі и абавязани биСћ несці наступния павіннасці: адпрацоСћваць баршчину па два Дні на тидзень са сваімі приладамі ПРАЦІ (Дадаткова літах яшче Чатир Дні талок), рамантаваць и будаваць мастей, дарогі, замкі, несці вартавую службу, касіць сіна для маентка, виконваць падводную навіннасць, плаціць грашови (чинш) i натуральні падаткі.
Асадния сяляне баршчини НЕ виконвалі, а абавязани билі плаціць 30 гр...
