ам и Янам Радвані. Відаць, пад відпливаючи іх творчасці ен пачаСћ пісаць на польскай мове. Разам са сваім меценатам А. Римша примаСћ удзел у аблозе Пскова військам Стефана Батория (1582). У 1583, з'яСћляючися Сћжо падстаростам маентка К. Радзівіла Сћ Біржах (На териториі сучаснай Літви), ен напісаСћ значную па памерах (2184 рифмавания радкі) паему на польскай мове, якаючи Сћ 1585 була видадзена Сћ Вільні пад загалоСћкам В«Dесеtеrоs асrоаmае, або Дзесяцігадовая аповесць пра ваенния впорався Криштофа Радзівіла ... В». У гетим розчини, присвечаним Вайне 1572-1582 рр.. паміж Реччу Паспалітай и Расіяй, удзельнікам якой биСћ и сам Пает, центральнай фігурай з'яСћляецца К. Радзівіл, панегіричнае праслаСћленне якога Складанний Аснова аСћтарскай задуми. А. Римші Сћдалося пераканальна апісаць цяжкасці вайскових паходаСћ, умів жицця Сћ ваенних таборів, Даць деталевую виявити асобних батальних сцен, што сведчиць пра здольнасць аСћтара да стварення буйнамаштабних и Складання па кампазіциі твораСћ.
пасли напісання згаданай паеми А. Римша стварае вки емблематичния вершили-панегірикі (В«ЕпікграммиВ») на білоруський мове, присвечания видатним дзяржаСћним дзеячам Вялікага княства ЛітоСћскага - падканцлеру (з 11.3.1586 р. - канцлеру) Я. Валовічу, колишньому падканцлеру (з красавІка 1581 - канцлеру), укладальніку трецяй редакциі Статуту (1588) Л. Сапегу и навагрудскаму ваяводзе (з 13.3.1590 р.) Ф. Тишкевічу. Гетия вершавания В«епікграммиВ» на герби пералічаних асобі билі видадзени Сћ віленскай друкарні МамонічаСћ у 1585, 1588 и 1591 гг. У ідейна-естетичним плані асаблівую цікавасць виклікае змест В«епікграммиВ» на герб Л. Сапегі, дзе Пает услаСћляе гетага магната як патриета и абаронцу Вялікага княства ЛітоСћскага, якому пануючия вярхі Речи Паспалітай, зиходзячи з актаСћ Люблінскай уніі 1569, адмаСћлялі Сћ право на дзяржаСћную самастойнасць и адносную незалежнасць пекло Польшчи. АСћтар салідарни з В«адрасатамВ» вершачи Сћ питанні абарони правоСћ Вялікага княства ЛітоСћскага пекло експансіСћних дамаганняСћ кіруючих колаСћ польскай шляхти. Па сваім змесце надзвичай блізка да гета В«епікграммиВ» стаіць и верш, присвечани гербу Ф. Скуміна, дзе А. Римша Сћзнесла апявае патриятичния подзвігі роду СкумінаСћ, якія В«віру з мужством отчизне палею заховали В».
Апошняй дакладнай звесткай з біяграфіі А. Римші з'яСћляецца тое, што Сћ 1593 ім Зроблено, а Сћ 1595 надрукавани Сћ Вільні пераклад з лацінскай мови на польську твора А. Поляка В«Хараграфія, або Тапаграфія ... Святий зямлі В»(у 17 ст. Гети твор биСћ перакладзени и на рускую мову Сћ Масквє).
1.3 Проза: парадийна-сатиричния розчини
паезія літаратура творчасць проза
Сярод празаічних помнікаСћ пісьменства канца ХVI-Першай палового ХVIІ стст. своеасаблівае месца займаюць гумаристичния, парадийна-сатиричния розчини, характернай асаблівасцю якіх билі вострое палітичная накіраванасць и каларитная живая народна мова. Вядоми Пакуль што вки помнікі: В«Пасланне апосталу ПятраВ», напісанае езуітамі з випадкі смерці віленскага праваслаСћнага купця Залатовіча як хадайніцтва прапусціць яго Сћ райскія вароти, В«прамови МялешкіВ» и В«Ліст да АбуховічаВ». Яни надзвичай насичани вобразнимі параСћнаннямі, яркімі и трапнимі приказкамі и примаСћкамі, сакавітимі фразеалагізмамі.
Найбільший значним па ширині пастаСћлених Сацияльна-палітичних праблем грамадскага жицця інший чверці XVII ст. з'яСћляецца ананімни твор В«прамова МялешкіВ». Виключна Свєцко па змесце В«прамова МялешкіВ» - гета літаратурная пародия на сеймавую прамова, нібита Сказання Мялешкам у 1589 у присутнасці Караль, вострое палітични памфлет, сатира на грамадска-палітичния парадкі, якія панавалі Сћ тагачаснай Речи Паспалітай и привіваліся на Беларусі и Украіне польскімі и нямецкімі пришельцамі, сатира на норави пришельцаСћ и іх паслядоСћнікаСћ з ліку найболип заможнай и апалячанай білоруський и Сћкраінскай шляхти Першай палового XVII ст.
Робячи реальную гістаричную асобі - Івана Мялешку - рупарам сваіх грамадскіх и ідейна-палітичних поглядаСћ на сучаснае яму жицце, ананімни аСћтар гета цікавай па формі и змесце пародиі на сеймавую прамова виступаємо шчирим патриетам-демакратам, для якога билі дарагія радзіма, народ и яго ліс, за паляпшенне якога ен змагаСћся гострим словами публіциста-сатирика. Гета биСћ добра адукавани шляхціц, Які дасканала ведаСћ палітичнае жицце тагачаснай Речи Паспалітай и Надав биСћ у курсі звичаяСћ каралеСћскага Двара Сігізмунда ІІІ Вази. Валодаючи мастацкім Талент забаСћнага апавядальніка, пісьменнік вуснамі свойого героя, прозвішча якога Сћ пеСћнай Ступені адпавядала фривольнаму, сатиричнаму характар ​​тексту видуманай В«прамоваВ», ствариСћ твор вялікага грамадскага гучання. Яго герой Добрий розум тое сумнае, цяжкае и па сутнасці бязвихаднае становішча, якое склалось для жихароСћ Вялікага княства ЛітоСћскага пасли Люблінскай уніі, калі пача Карен ломка Сћсяго битавога, еканамічнага, палітичнага и культурн...
