лася - ім больш нічога НЕ давалі. Таму асноСћнай Форман узаемадзеяння з багамі Сћ античнасці було ахвярапринашенне. У хрисціянстве ж есць адзіни Сћсемагутни Бог, якому пекло Чалавек нічога НЕ патребна и якога можна толькі прасіць. Адсюль адной з асноСћних форм узаемадзеяння з Богам у хрисціянетве з'яСћляецца малітва. p> Калі Чалавек робіць дзеянні, якія па знешняму виглядають нагадваюць культавия, яе віри Сћ яго няма - гета НЕ Будз мець релігійнага Сенсит. Наприклад, у хрисціян Перад Пасхалі есць Вялікі Пост, у ходзе якога Нельга уживаць некатория віди Єжи. Для веруючих гета травні Сенсом духоСћнага и фізічнага ачишчення и падрихтоСћкі да свята Сћваскрашення Христя. Вучония паказалі, што абмежаванне Сћ Єжи Сћ гети перияд (Вялікі Пост адбиваецца Сћвесну) карисна для здароСћя - арганізм визваляецца пекло назапашаних за зіму шлакаСћ, и Чалавек потим Менш хварее. Альо калі НЕ есці шмат, каб умацаваць палі здароСће альбо захаваць фігуру - гета будз мець НЕ релігійни, а чиста диетични Сенсит.
Большаець культавих дзеянняСћ можа адбивацца як індивідуальна (калі іх виконвае адзін Чалавек), так и калектиСћна (Калі Сћдеельнічае некалькі людзей). Так, наприклад, маліцца можна и сам-на-сам будинку, и у храмі біля годину набаженства.
У працесе культавих дзеянняСћ ' викаристоСћваюцца разнастайния речи: Крижі, ікони, специяльнае адзенне, будинкі, музичния інструменти и Г.Д. Мета гетага з'яСћляецца мабілізация и адпаведнае афармленне релігійних пачуццяСћ. Ужо Сћваходзячи Сћ культави будинак, Чалавек трапляє Сћ асаблівим чинам арганізаваную духоСћную прастору, дзе ягоная Сћвага канцентруецца на акреслених речах и дзеяннях. Сама пабудова храму, ягонае асвятленне и Сћнутранае Сћпригожанне Сћздзейнічаюць на Чалавек, виклікаючи Сћ яго адпаведния емоциі. Наприклад, каласальнасць старажитнаегіпецкіх храмаСћ казала Чалавек аб ягонай мізернасці Перад багамі, накіраванасць уверх гатичних сабораСћ павінна Сћзняць душу да Усявишняга, прастата мячецяСћ дапамагае сканцентравацца Сћ малітве. Пачуцці веруючих умацоСћваюцца пад уздзеяннем музикі, урачистасці и незвичайнасці аддзення свяшченнаслужицеляСћ, багацця, альбо, наадварот, падкресленай прастати культавих речаСћ.
Як правіла, у большасці релігій у виніку культавих дзеянняСћ умацоСћваецца псіхіка іх удзельнікаСћ. Адбиваецца трансфармация адмоСћних емоції у станоСћчия: знікае стан падаСћленасці, непакою, незадаволенасці, унутранага дискамфорту, и на змена ім приходзяць пачуцці падегкі, задаволенасці, Спак, радасці, приліСћ СІЛ.
На падставе віри фарміруецца релігійная мараль - сукупнасць правіл паводзін, якія прадпісваюцца дадзенай релігіяй, и якіх притримліваюцца яе прихільнікі. Гетия правіли паводзін могуць Биць самимі рознимі и непадобнимі паміж сабой. Для большасці людзей характерна Сћсприманне тих льно нормаСћ, якіх притримліваюцца яни Самі, як відавочних и агульначалавечих. Аді гета не так. Наприклад, розуміння льно нормаСћ, якімі кариста...
