еабходнасць викаристання Машинние. У сяредзіне 90-х гадоСћ па распаСћсюджванні різни сельскагаспадарчих Прилад Білорусь знаходзілася на другім месцев Сћ Расіі пасли Новарасійскага раена. Лепша билі забяспечани машинамі памешчицкія гаспадаркі Мінскай и Гродзенскай губерняСћ. Тут даволі Широкий викаристоСћвалі малатарні, веялкі, жняяркі, сеялкі. Менш іх було Сћ МагілеСћскай и Віцебскай губернії. Альо Сћсе ж у памешчицкіх гаспадарках Беларусі примянялі Сћ асноСћним адсталую ручну техніку.
Так пачатку XX ст. перабудова сельскай гаспадаркі Беларусі на капіталістични лад яшче далеко не завяршилася. Адпрацовачная сістема НЕ була канчаткова адменена Надав у перадавих гаспадарках. Таксамо захаваліся и іншия перажиткі пригонніцтва. На Беларусі пераважала буйне памешчицкае землеСћладанне, а сяляне цярпелі пекло малазямелля. Апроч таго, за памешчикамі засталіся сервітутния земли-ляси, сенажаці, Вига, за каристанне якімі яни бралі з сялян грашовую плату або примушалі працаваць на панскім полі. У дадатак да цяжкіх еканамічних умоСћ свойого існавання сяляне Сћ прававих адносінах заставаліся ніжейшим саслоСћем у дзяржаве. У адрозненне пекло дваранства, духавенства и купецтва, яни плацілі дзяржаве падушни падатак, викупния плацяжи, пазямельни падатак, виконвалі падводную, дарожную, паліцейскую павіннасці. Так іх примяняліся цялесния пакаранні.
Феадальния перажиткі стримлівалі развіцце капіталістичнага бессаслоСћнага землеСћладання, якое Надав у пачатку XX ст. на Беларусі Складанний толькі 16,5% агульнай зямельнай полишаючи. Працес розпаду дваранскай зямельнай уласнасці на Беларусі ішоСћ значний марудней, чим у Центральнай Расіі. Так пачатку XX ст. сільська гаспадарка Беларусі Сћсе яшче заставали напаСћпрыгонніцкайнапаСћкапіталістычнай.
Прамисловасць Беларусі развівалася Сћ цеснай сувязі з агульнарасійскай, альо крейди и палі асаблівасці. Характернай рисай "прамисловага развіцця Беларусі Сћ інший палового XIX ст., разам з адносна хуткім ростам фабричнай індустриі, було паширенне дробнай витворчасці и мануфактур, пераважна невялікіх Фабрични-заводскіх прадприемстваСћ.
У 60-я гади XIX ст. у прамисловасці Беларусі пераважалі дробния рамесния прадприемстви и мануфактури. На іх викаристоСћвалася ручна прац. Перш за Сћсе гета промисли па перапрацоСћци мясцовай сиравіни: древа (сталярни), гліни (ганчарни), викурити (кушнерскі, шавецкі), шерсці и льну (ткацкі). Рамесніцкая витворчасць канцентравалася Сћ Гарад и шматлікіх мястечках. Так канца стагоддзя назіраСћся зростання колькасці дробових рамесних прадприемстваСћ, павялічваСћся аб'ем іх прадукциі. У канц 90-х гадоСћ рамесніцтва давала 34,5% прадукциі пекло усей прамисловасці Беларусі.
пасли реформи 1861 паскориСћся зростання мануфактурнай витворчасці. Тут викаристоСћвалася ручна Працюю, альо існаваСћ яе падзел па специяльнасцях. Мануфактури Сћзнікалі з сялянскіх промислаСћ и гарадскога рамяства. У канц XIX ст. мануфактури пераважалі Сћ гарбарнай, ганчарнай, цагельнай, суконнай, шкляной и титуневай витворчасці и давалі 32,5% Валаві прамисловай прадукциі Беларусі.
Нягледзячи на вялікую частку рамеснай и мануфактурнай витворчасці, на Беларусі на працягу інший палового XIX ст. ішоСћ працес пераходу пекло ручної ПРАЦІ да машиннай. Рамяство и мануфактуру паступова вицясняла капіталістичная фабрика. Калі Сћ 1860 на Беларусі дзейнічала толькі 30 Фабрични-заводскіх прадприемстваСћ, то Сћ 1900 іх було Сћжо 799 (зростання у 27 разоСћ). За гети ж годину колькасць Робочої узрасла з 2,9 да 31,1 тис., У канц стагоддзя Фабрични-заводська прамисловасць давала 33% валавога прадукту.
значний адставала Білорусь пекло Расіі па СћзроСћні канцентрациі витворчасці. Дробния прадприемстви (так 50 робітників) складалі Сћ нас 85,5% пекло усіх фабрик и заводаСћ. Калі прадприемстви, якія мелі болипой за 500 робітників, у расійскай прамисловасці займалі 3,5%, то Сћ білоруський - толькі 1,2%. Сяредні памер прадприемстваСћ Беларусі биСћ у 2,3 рази Менш, чим увогуле па Расіі. У тієї годину нетрах Беларусі НЕ билі вивучани. Адсутнічала сиравіна для цяжкай прамисловасці, таму на Беларусі гета прамисловасць развівалася вельмі марудна. Пераважнае значенне тут атрималі галіни витворчасці, звязания з перапрацоСћкай мясцовай сиравіни. Сярод іх вядучая роля належала вінакуренню и лясной прамисловасці.
Білорусь з'яСћлялася адним з галоСћних раенаСћ вінакурення Сћ Расіі. Тут у 1890 дзейнічала 18% пекло усіх вінакурних заводаСћ краіни. В 1900 р. на вінакурних заводах Беларусі працавала 470 Паравіт рухавікоСћ, Валаві прадукция Складанний 23,5% пекло усей прадукциі прамисловасці Беларугі. Лесапільная прамисловасць па колькасці зайнятих робітників стояла на другім месцев пасли вінакурення. Аднако Фабрични-заводскія прадприемстви занялі Сћ галіне пануючае становішча толькі Сћ 90-х гадах.
Значнае развіцце на БеларСћсі атрималі запалкавия и папярова-кардонния прадприемстви. Наприклад, у Мінскай губерні Сћ...
