льш буйния фабрикі знаходзіліся Сћ Гарад. Аднако 2/3 фабрикаСћ и заводаСћ и амаль палового зайнятих на іх працоСћних билі размешчани Сћ весци.
Вялікі СћплиСћ на гаспадарчае жицце Беларусі аказала чигуначнае будаСћніцтва. Першай увайшла Сћ лад у 1862 Петебургско-ВаршаСћская МАГІСТРАЛЬ (Беларускі Сћчастак пекло Гамарні да Паречча склаСћ 50 верст), у 1866 р. - Рижска-АрлоСћская, у 70-ті гади - МаскоСћска-Бресцкая и Лібаво-Роменська. У 80-і рр.. пачалі дзейнічаць лініі Вільня - Баранавічи - Лунинець; Гомель - Лунинець - Пінск - Жабинка; Баранавічи - Слонім - ВаСћкависк - Беласток. Агульная працягласць чигунак напачатку XX у. склалось 2837 верст.
Развіцце прамисловасці садзейнічала зростанню гарадоСћ. Асабліва паспяхова развіваліся тия з іх, што Сталі чигуначнимі вузламі и станциямі. Па палею еканамічнай значнасці статут галоСћнага горада Беларусі паступова набиваСћ Мінск, насельніцтва якога Сћ канц стагоддзя склалось 99,9 тис. Чалавек. У целим жа гарадское насельніцтва Беларусі з 1813 па 1897 рр.. узрасло з 330 да 648 тис. Чалавек. Каля 500 тис. Чалавек жило Сћ тій годину у мястечках. Так пачатку ХХ ст. завяршилася фарміраванне Сћнутранага ринку, значний Сћзрос Сталлю Крамного и Крамного гандаль. ПаСћсталі гандлевия аб'яднанні, кредитния Сћстанови, слоікі и ашчадния каси. У 80-і рр.. у Беларусі працавалі аддзяленні ДзяржаСћнага, Сялянскага, Дваранскага банкаСћ, Мінскі камерцийни и інш.
Зх паширеннем капіталістичних формаСћ гаспадарання змянялася и структура грамадства. Феадальна-саслоСћнае дзяленне губляла палі значенне. ІшоСћ працес адукациі нових Сацияльна груп и класаСћ. У канц XIX ст. у Беларусі налічвалася больш 400 тис. працоСћних з улікам падзеншчикаСћ у сельскай гаспадарци. З іх 142,8 тис. працавалі Сћ прамисловасці и на транспарце. У прафесійним плані сярод працоСћних дамінавалі швейнікі, титуннікі, пекарів и інш. Гарадскі пралетарият папаСћняСћся, дерло чинам, за кошт згалелих мяшчан, рамеснікаСћ, гандляроСћ, галоСћним чинам яСћрейскай нациянальнасці.
Вядучую ролю Сћ Сацияльна-еканамічним жицці грамадства паступова займаСћ пласт прадпримальнікаСћ. Буржуазія РАСЛІТ за кошт дваранства и купецтва, а таксамо мяшчан. АсноСћная маса мануфактур и фабрикаСћ приналежала дваранам. Уладальнікамі дробових прадприемстваСћ у Гарад и мястечках билі звичайна мяшчане, у большасці сваім яСћрейскай нациянальнасці. У канц стагоддзя насельніцтва Беларусі па Сацияльна-класавим складзе размяркоСћвалася Наступний чинам: буйна буржуазія, абшарнікі, вишейшия службоСћци складалі 2,3%, сяредняя Заможне буржуазія - 10,4%, дробния гаспадари - 30,8%, паСћпралетариі и пралетари - 56,5%.
У ходзе развіцця капіталізму разараліся мяшчане-саматужнікі, рамеснікі, дробния гандляри, якія таксамо папаСћнялі шерагі рабочага класа.
Пралетарият Беларусі папаСћняСћся и за кошт членаСћ сямей робітників - жанчин и падлеткаСћ, аплата ПРАЦІ якіх була значний Меншем, чим у мужчин.
У канц 19ст. у прамисловасці Беларусі склаліся кадри пастаянних робітників. В 1900 р. на прадприемствах з колькасцю працуючих больш за 50 пастаянния рабочия складалі па Гродзенскай губерніі 98%, Віленскай и Віцебскай - 88%, МагілеСћскай - 85%, Мінскай - 79%. p> Па Ступені канцентрациі пралетарияту Білорусь адставала пекло усей краіни. Фарик и заводаСћ з колькасцю робітників більше за 500 Чалавек на Беларусі було толькі 9, або 1.1% ад агульнай колькасці прадприемстваСћ.
Распиленасць раочих па дрон прадприемствах и нязначная Сћдзельная вага робітників, зайнятих на буйних фабриках и заводах, з'ялялася специфічнай асаблівасю структури рабочага класа Беларусі.
До Канціо 19ст. асноСћная маса робітників була зайнята у металаапрацоСћчай, вінакурна-гарелачнай, лесапільнай и древаапрацоСћчай, запалкавай, шкляной, цагельна-ганчарнай, папярова-кардоннай прамисловасці.
Развіцце прамисловасці и Сћздим рабочага руху Сћ буйних прамислових центрах Расіі паставілі на Чарга рабочае вань. У 1880 - 1890-я рр.. урадам примаецца шераг заканадаСћчих актаСћ, якія абмяжоСћвалі експлуатацию Фабрични-заводскіх робітників. У 1882 биСћ видадзени закон, Які забараняСћ почнемо працю взяти на фабриках дзецям да 12-гадовага Сћзросту. У критим жа Годзе биСћ приняти закон аб увядзенні фабричнай інспекциі для Нагляду за викананнем фабричнага заканадаСћства. За ім встежити принялі закон 12 червеня 1884 м. аб шкільним навучанні малалетніх, якія працуюць на фабриках.3 червеня 1885 биСћ видадзени закон аб забароне почнемо ПРАЦІ падлеткам (та 17 гадоСћ) i жанчинам. У 1886 биСћ абмежавани памер штрафаСћ и Сћводзіліся разліковия кніжкі, дзе визначаліся Сћмови наймом робітників. У 1897 працягласць працоСћнага дня абмяжоСћвалася 11,5 гадзінамі. Аднако принятия закони асабліва НЕ паСћпливалі на становішча Робочої Беларусі. Кантроль за ажиццяСћленнем законаСћ аказаСћся вельмі слабким, у дадатак яни НЕ распаСћсюджваліся на дробову и рамесніцкую витворчасць, а буйних прадприемстваСћ на Белару...