гета наяСћнасць природних ресурсаСћ и сприяльних умоСћ доступу да іх. Карл Маркс, наприклад, часткова тлумачиСћ Нова багацце Захадите пачати Сћ XVI стагоддзі імпериялістичнимі заваевамі. У канц XIX стагоддзя імпериялісти Англіі, Франциі, Германіі, Італіі, Бельгіі и Галандиі падобним чинам адзначилі важнасць валодання природнимі ресурсамі. p align="justify"> У М. Вебера аб природних ресурсах у Прама Сенсит гетага Слова не згадваецца.
2.2 З'яСћленне вольнаго працоСћнага и няроСћнасць даходаСћ и багацця
Вядома, няроСћнасць саме па сабе НЕ з'яСћляецца дастатковим тлумаченнем еканамічнага зростанню. НяроСћнасць даходаСћ крейди месца Сћ ранніх заходніх грамадствах и Сћ многіх незахідних, альо плиг гетим НЕ виклікала да зростанню дабрабиту. На сама впоратися Сћ многіх краінах трецяга світлу Сћзровень няроСћнасці істотна вишей, чим хаця б у ЗША. (Розенберг Н., Бірдцелл Л.Я., Як Захадите стаСћ багатим., 1995 - арт.14)
Магчима, няроСћнасць з'яСћляецца неабходнай умовай еканамічнага развіцця, альо напеСћна можна заахвоціць людзей да дзейнасці, накіраванай на Сћзбагаченне, без примянення принципу "бізуна и перніка". Альо гета здагадка застаецца гіпатетичним. Плиг адсутнасці адрозненняСћ ва СћзроСћні аплати ПРАЦІ або інших даходаСћ прийшлося б викаристоСћваць якія-небудзь форми примусовай ПРАЦІ, каб пазбегнуць лішку прапанови робочим біля больш привабних прафесіях и іх недахопе Сћ Менш привабних. Такім чинам, няроСћнасць з'яСћляецца альтернативай примусовай ПРАЦІ. p align="justify"> Вебер разумеСћ важнасць мативаванага Праця і няроСћнасці даходаСћ у павишенні еканамічнай ефектиСћнасці. Між тою, для яго больш важливим було рациянальнае вядзенне гаспадаркі, што адбівалася Сћ специфічним імкненні суб'єкт капіталістичних адносін да павишення прадукцийнасці ПРАЦІ, а значиць атримання большага даходу. br/>
2.3 Навука и інавациі
Вельмі папулярния тлумаченне росквіту капіталізму Заходняй ЕСћропи, якія вилучаюць визначальную ролю навукі и інаваций. Непасредним криніцай заходняга зростанню називаюць інавациі Сћ гандлі, техналогіі и арганізациі, а таксамо Сћсе большай Сћключенне Сћ витворчасць ПРАЦІ, Капіталу и природних ресурсаСћ. Пачинаючи з сяредзіни 18 ст. інавация становіцца Сћсеабдимнай и пануючай рисай гаспадарчай жицця. З развіццем еканомікі краін Захадите ріс капітал, павялічваліся видаткі на Адукация, павишалася майстерства работнікаСћ. Аднако гети зростання адбиваСћся Сћ адказ на інавацию, як паступовае стваренне СћмоСћ для яе реалізациі. Дадамо, што павеліченне насельніцтва ЕСћропи стала магчимим толькі дзякуючи інавациях у техніци сельскагаспадарчай витворчасці и сфери ахів здароСћя - без чаго биСћ б абцяжарани працес урбанізациі. p align="justify"> Альо калі навука и винаходніцтви гулялі вирашальную ролю Сћ еканоміци, тади чаму НЕ адбилося Сћздиму дабрабиту Сћ Кітаі ц...
