утних на синодзе Сћ Вільні, 11 Чалавек билі шляхецкага стану, а другія 11 - месцічи. Гети синод приняСћ пастанову, каб у кальвінскую школу Сћ Вільні хадзілі В«деткі шляхецкіх и мейскіх станів В». Калі Сћ 1563 Годзе маскоСћскія войскі захапілі Полацак, В«Сафейскі протопоп и зі священніци з братіей и все градскіе и посадцкіе священніци подячний іспущающе гласи, ізбавлишеся и свободішеся від Люторского насілованія, що ті Лютора отпалі святі православні віри, церкві разорилі и іконам НЕ поклоняліся, и поруганіе чинілі велікое В». p> Такі Сћздим рефармацийнага руху, асабліва Сћлічваючи масавия навярненні шляхти, ня міг не закрануць и сялян. І хоць гети працес ішоСћ значний павальней, што и ня дзіСћна, калі Сћзгадаць знікоми Сћзровень розумінню сутнасьці хрисціянства и поСћную непісменнасць білоруського сялянства, з цягам годині сітуация пача мяняцца. Захаваліся дакументи, якія сведчаць пра тое, што Сћ некатора уладаннях кальвінскіх магнатаСћ сяляне таксамо визнавалі евангельскую віру. Адзін з правінцийних синодаСћ пастанавіСћ, каб залога не примушала сялян примаць кальвінізм, альо раіць сеньерам збораСћ, каб яни сваіх падданих прицягвалі да слухання Слова Божага, Самі зяСћляючися для іх прикладам. p> Імклівае развіцце Рефармациі Сћ Вялікім Княстве дазволіла Сћжо Сћ 1557 Годзе правесці пад старшинствам Мікалая Радзівіла Чорнага дерло синод (сход сеньераСћ и магістраСћ збораСћ) евангельска-рефармаванага Задзіночання, як називалі сябе визнаСћци кальвінізму Сћ Вялікім Княстве ЛітоСћскім. На гетим синодзе биСћ Абрау дерло суперінтендант (адказни) білоруських збораСћ - Симон Зак. НеСћзабаве далейши зростання колькасці евангельскіх церкваСћ у краіне примусіСћ евангельска-рефармаванае Задзіночанне падзяліцца на два, а пазней на шесць дистриктаСћ (регіенаСћ), на чалі кожнага з якіх стаяСћ свій суперінтендант. Штогод делегати пекло кожнага дистрикту зьязджаліся Сћ Вільню на агульни синод. p> Евангельскія церкви Сћ Гарад Вялікага Княства, Надав задоСћга да свойого юридичнага афармлення, вилучаліся чималому місиянерскай актиСћнасцю. Примаючи віру Христовую, купці и рамеснікі сур'езна прималі СЛОВА госпаді: В«Ідзіце и зрабіце вучнямі Сћсе народи В». Гарад паСћночна-усходняй Беларусі мелі даСћнія гандлевия сувязі з НоСћгарадам Вялікім, Цвер'ю и Масква, и разам з купецкімі абозамі на Сћсход ішлі ідеі Рефармациі. Як винік гетага Сћ сяредзіне XVI стагодзьдзя Сћ МаскоСћскай дзяржаве пача распаСћсюджвацца евангельскае вученне. Адзін з лідараСћ гетага руху, Мацвей Башкін казаСћ, што яго настаСћнікамі билі В«літвянін аптекар Матвій и інший літвянін Андрій Хотеев В». Калі маскоСћскія духоСћния и дзяржаСћния Сћлади жорсткімі репресіямі стлумілі рефармацийни рух у МаскоСћскім царстві, Частка вернікаСћ уцяклі В«Сћ ЛітвуВ», або «ў НімціВ», дзе В«свабодна гуча Слова Божан В». p> У гети годину Вялікае Княства ЛітоСћскае пераживала Сћздим ня толькі Сћ духоСћним жицці, альо таксамо Сћ еканоміци и культури. І менавіта Рефармация стала причинай гетага Сћздиму. Вученне Кальвіна, якое вялікую Сћвагу надавала характар ​​Чалавек и реалізациі шкірним свойого призначення, асабліва падкреслівала важнасць якаснага виканання шкірним сваіх абавязкаСћ, плиг гетим ніколі НЕ задавальняючися дасягнутим. Такі біблійни падиход да ПРАЦІ ствариСћ у ЕСћропе перадумови Сћзьнікнення ринкавай гаспадаркі. Падобния працеси адбиваліся и Сћ Беларусі. p> Асабліва сприяла гетаму аграрна реформа, літаральна змяніСћшая аблічча Беларусі на працягу XVI стагодзьдзя. Ідея реформи, якаючи б дазволіла кожнаму селяніну Биць непасредна адказним за палю зямля, належала каралеве Боні Сфорци, Жонца вялікага князя Жигімонта Старога. АктиСћна падтримліваСћ каралеву Сћ яе пачинаннях ейни духоСћнік Лісманіні, адзін з прапаведнікаСћ Рефармациі Сћ Вялікім Княстве, Які лічиСћ, што призначенне Чалавек Найбільший поСћна реалізуецца тади, калі ен травні палю впоратися. Аднако реформи каралеви Бони абмежаваліся толькі ейнимі Сћладаннямі Сћ Гарадзенскім и Кобринскім староствах. На пачатку 1550-их гадоСћ Мікалай Радзівіл Чорней, Які лічиСћ Лісманіні адним са сваіх настаСћнікаСћ, зацікавіСћся пераСћтвареннямі на землях Бони Сфорци и СћбачиСћ ефектиСћнасць праведзених реформаСћ, якія развівалі ініциятиву и актиСћнасць сялянства и рабілі сільську гаспадарку больш прадукцийнай. У 1556 Годзе пача працаваць специяльная камісія па падрихтоСћци падобнай реформи Сћ дзяржаСћним маштабі на чале з віленскім ваяводам. Разам з ім працавалі пісар Вялікага Княства Астаф'єв Валовіч и адзін з непасредних виканаСћцаСћ пераСћтваренняСћ ва Сћладаннях каралеви Бони Петар ХвальчеСћскі. Камісія падрихтавала так звану В«Статуту на валокіВ», абвешчаную Жигімонтам АСћгустам Восени 1557, якаючи на доСћгія гади визначила гаспадараванне зямля Сћ Вялікім Княстве. Сутнасцю гета реформи було Мерані зямлі и яе клясифікация паводле вартасці, апрацаванасці и Сћраджайнасці. Абмерания земли падзяляліся на стандартния часткі - валокі (21,37 гектара). Зямля Сћ каристанні сялянаСћ пераразм...