ворчия намаганні білоруських фразеолагаў билі скіравани ў асноўним на вивученне ўстойлівих зваротаў з семантичнага и стилістичнага боці. Што да граматичнага апісання фразеалагізмаў сучаснай білоруський літаратурнай мови, то яно яшче НЕ нашли свойого месца ў специяльних навукових виданні. Гетаму вань присвечани толькі адзінкавия артикули, асобния параграфи ў дапаможніках и падручніках. А между критим семантичная природа фразеалагізмаў НЕ можа Биць дастаткова висвітлена без асенсавання іх граматичнай природи. «Назіраюцца заканамерния, хоць и НЕ заўседи прамия и аднатипния, суадносіни, - піша В. У. Вінаградаў, - паміж семантикай таго ЦІ іншага фразеалагічнага звароту и яго сінтаксічнай функцияй, паміж семантичнимі вариянтамі таго ЦІ іншага фразеалагізма и паміж динамічнимі магчимасцямі яго сінтаксічнага примянення , абумоўленимі яго граматичним ладам ». Таму, як зазначалось В. Т. Бандаренка," так ліку першачаргових и надзенних завдань сучаснай фразеалогіі як лінгвістичнай дисципліни адносіцца даследаванне фразеалагічних аб ектаў з пунктом гледжання іх адносін да часцін мови: визначенне складу и аб йому граматичних разрадаў фразеалагічних адзінак, апісанне іх семантичних и граматичних уласцівасцей. Справядлівим з яўляецца сцвярдженне аб критим, што фразеалагічная марфалогія яшче НЕ створана. Усе гета визначае неабходнасць даследавання целих семантика-граматичних разрадаў фразеалагізмаў на марфалагічним и сінтаксічним узроўнях.
У фразеалогіі Найбільший метазгоднай признаецца граматичная класіфікация фразеалагізмаў паводле суаднесенасці іх з часцінамі мови. Плиг такий класіфікациі шматлікія фразеалагізми на Аснова агульних примет аб ядноўваюцца ў асобния семантика-граматичния разради, суадносния (назоўнікавия, приметнікавия, дзеяслоўния, прислоўния и іншия звароти) б або не суадносния з часцінамі мови, што садзейнічае сістемнаму вивученню семантичних и граматичних асаблівасцей фразеалагізмаў [11, с.3].
вань суадносін фразеалагічних адзінак и часцін мови патрабуе розгледиш ўсіх граматичних типаў фразеалагізмаў, якія арганізавана звязана з усей моўнай сістемай и аб ектиўна адрозніваюцца адзін пекло аднаго и ад астатніх адзінак мови. У залежнасці ад характар ??фразеалагічнай абстракциі, Ступені ўстойлівасці и структури шкірна фразеалагічная адзінка па-рознаму праяўляе палю здольнасць Биць суаднесенай з тієї ЦІ іншай часцінай мови. Причим чим вишей семантичная злітнасць частак фразеалагічнай адзінкі, критим виразней яе функциянальная блізкасць да слова як часціни мови. Бліжей за ўсе да слова знаходзяцца нязменния фразеалагічния адзінкі, якія надзелени фіксаванай граматичнай Формана.
Каб визначиць, функция якога члена оповіді виконвае тієї ЦІ інши фразеалагізм, треба дакладна ўстанавіць, да якой часціни мови ен адносіцца, інакш Кажучи, устанавіць яго семантика-граматичнае значенне. Рашаючим фактарам, Які дазваляе вилучиць типи фразеалагічних адзінак у якасці часцін мови, з яўляецца наяўнасць у іх високай Ступені фразеалагізациі [2, с.80].
Суадносна з граматичнимі категориямі слоў можна вилучиць шесць груп фразеалагічних адзінак - назоўнікавия, дзеяслоўния, приметнікавия, прислоўния, предикатиўния, виклічнікавия.
Назоўнікавия фразеалагізми аб яднани агульним значеннем прадметнасці.
Яни виступаюць назвавши-характаристикай асобі:
Цверди арех - Чалавек з цверд...
