и апавядання да суб'ектиСћнаасабовай, ліричнай. Узмацненне Сћшіиву гета тенденциі Сћ літаратури диктавалася многімі причинамі, галоСћная з якіх укладати Сћ критим, што нова епоха характаризавалася бурнимі працесамі сацияльнага и нациянальнага абудження народу, духоСћнага распригоньвання асобі. Нови ідеі и пачуцце Свабода многіх штурхалі да актиСћнай грамадскай дзейнасці. p align="justify"> Так, паступова СћсталеСћваецца асабліви - лірикарамантични - накірунак у развіцці білоруський прози як працяг працесу засваення фальклорнай традициі и разам з критим як пачатак вихаду літаратури на Новому рубяжи мастацкага асенсавання реальнасці. У виніку легенди, паданні старажитнасці, казкі, сказанні, швидше набиваюць нови Подих, болин глибокі Сенсит, бо многія героі пачинаюць гавариць сваім голасо, пачинаюць вияСћляць уласния думкі и пачуцці. p align="justify"> Гета тенденция зарадзілася Сћжо Сћ канц XIX ст. (Ф. Багушевіч, Я. Лучина, А. Гуриновіч, Ф. ТапчеСћскі) i наочна виявілася Сћ творчасці Ядвігіна Ш., стала визначальнай у ліричних мініяцюрах Цеткі, у прозі М. Багдановіча, У. Галубка, Ц. Гартнага, I. Піліпава, А. Гурлев, К. Буйлов, 3. Бядулі, К. Лейкі и Сћ інших пісьменнікаСћ таго годині. p align="justify"> Ужо сами першия вопити адухаСћлення прадметаСћ, живел и природи сведчилі аб критим, што Сћ пісьменнікаСћ з'явілася патреба, викаристоСћваючи форми народних легенд, Алегорія, козак, вирвацца за межи знешне бачимага аблічча з'яСћ, пранікнуць у іх унутраную сутнасць, звязаць з жиццем Чалавек, яго материяльнимі и духоСћнимі запатрабаванняімі.
Адрозненне прози пекло паезіі Сћ асенсаванні аналагічних ТЕМ и мативаСћ заключаецца Сћ критим, што побачим з агульнай тенденцияй рамантизациі и паетизациі білоруський літаратури, развіцця яе естетичних функцій, паглибленнем псіхалагізму адчуваецца Сћзмацненне інтелектуальних пошукаСћ. Некатория апавяданні - швидше, легенди, казкі, алегориі - будуюцца Цалко як роздум, пошук, раскрицце Сћнутранага Сенсит Падзу. Наприклад, апавяданне Ядвігіна Ш. В«РабиВ» (1912) уяСћляе сабой літаратурную апрацоСћку каляднай песні. Гутарко Сћ ім ідзе аб жицці рабога кабанчика, з дня яго з'яСћлення на світ и да самаго канца існавання. Здавай б, Які можа Биць Сенсит у жицці такогого незвичайнага персанажа? Альо пісьменнік надзяляе яго свядомасцю і воля, адчуваннем Сенсит штодзеннага існавання, Жадан Биць самім сабой. p align="justify"> Апавяданне гета емациянальна насичанае, яно хвалюе праСћдзівасцю Сћ перадачи пачуццяСћ и думак незвичайнага героя, яго пакутаСћ у апошнія імгненні жицця.
Аналагічним шляхам ішлі и іншия пісьменнікі, сучаснікі и паслядоСћнікі Ядвігіна Ш., яни прапагандавалі високія маральния принципи и агульнапринятия жиццевия правіли. Пропаведзь спачування, чалавечих дцносін, апякунства над живимі істотамі роднага краю часта сустракаецца Сћ алегориях У. Галубка (В«ГоладВ» (1913), В«У няволіВ» (1917), В«Аплата за працюВ» (1914)), бо яни таксамо ст...
