вобразаСћ занадта агульная.
Гераіня гетага апавядання Мариська НŠ​​знайішіа сярод людзей таго, каму можна паскардзіцца на цяжкое жицце. Яна паскардзілася бярозци. I бярозка пасли таго счарнела сярод літа, здрабнелі, пакорчиліся яе лісточкі. Древа и тое спалохалася такий Горкан жаночай долі и спарахнела, памерла без пари, затое гаротная жанчина, калі приходзіла да бярозкі скардзіцца, В«крейди хвіліни, падобния да шчасця ...В»
У гетим розчини пісьменнік мисліць алегаричнимі, сімвалічнимі вобразамі. Яго НЕ цікавяць В«дробязі жиццяВ» - хто криСћдзіСћ Мариська, як яна жила заміж, якія людзі яе акружалі. Гаротная жаночая частка виступаю тут як адвечная категория. p align="justify"> Такімі ж адвечнимі категориямі з'яСћляюцца Працюю, бяда и Цярпенне селяніна Сћ апавяданні В«ДубдзядуляВ». Па мастацкіх асаблівасцях - сентиментальни тон апавядання, ритмом фрази, широкія сімвалічния абагульненні - гета апавяданне вельмі нагадвае папяредняе - В«БярозкуВ». Абодва розчини прадстаСћляюць Нешта пераходнае паміж алегорияй и реалістичним, псіхалагічним апавяданнем - гета свойого роду сінтез традицийних фальклорних и Сћласна індивідуальних аСћтарскіх мастацкіх приемаСћ творчасці, причим перавага Пакуль ІІІто зусім відавочна на баку дерло. I песеннарамантични вобразе бярозкі, и казачни вобразе дубаволата, и приСћзняти ліричнасентиментальни Стила, и сама пабудова вобразаСћ, и перапляценне реалістичних и фантастичних елементаСћ у сюжеце бяруць палі витокі з Народнай паезіі. p align="justify"> У 1910 Ядвігін Ш. здзейсніСћ палю даСћнюю мару - зрабіСћ падарожжа па рідним краі. 27 травня ен вибраСћся з Вільні и пешшу накіраваСћся па Ашмянскім Тракції. Падарожжа цягнулася да канца верасня. Шсьменнік прайшоСћ больш за 400 верст, наведаСћ шмат Весак, мястечак и хутароСћ, пазнаеміСћся з рознимі людзьмі. p align="justify"> палі пісьменніцкія Сћражанні, грамадзянскі роздум над еканамічнимі и нациянальнимі праблемамі жицця білоруського селяніна ен виклаСћ у нататках В«Лісти з дарогіВ» 14. Гета твор Маладога Сћ білоруський прозі жанру - публіцистични нарис. p align="justify"> У годину падарожжа Ядвігіна Ш. цікавіць мова, побут селяніна, еканамічнае становішча вескі, краю. Вельмі засмучае аСћтара беднасць білоруських Весак. Причину гета беднасці ен бачиць або Сћ нядбайнасці мужицкай, або Сћ неСћраджайнасці зямлі. I шкірно раз приходзіць у захапленне, калі сустракаецца з сельскагаспадарчай винаходлівасцю селяніна, прапагандуе яе, сам дае паради. Шсьменнік пекло усяго серца радуецца, што сяляне вескі Траб, якія раней Перад Калядамі пачиналі Сћжо купляць хліб, Сталі сеяць лубін на сваіх неСћрадлівих землях, и цяпер хліба не толькі хапает на Сћвесь рік, альо Які пудзік калі и застанецца Сћ запасі.
аднако чим далей ідзе пісьменнік па дарога роднага краю, критим Лепша ен розум, што вельмі цяжка растлумачиць усьо біди сялянскія толькі нядбайнасцю, п'янствам мужик ці неСћрадлівасцю зямл...
