іх князеСћ. У палю Чарга літоСћци и Самі хадзілі на земли Сћсходніх слов'ян. Гета було адной з криніц накаплення багаццяСћ новаго класа літоСћскіх феадалаСћ. ЛітоСћци за перияд з 1200 па 1268 нападалі на Русь 35 разоСћ. p align="justify"> З'яСћленне Сћ Прибалтици крижакоСћ падштурхнула літоСћцаСћ и старажитнабеларускія княстви да аб'яднання. Криніци сведчаць аб многіх іх сумесних паходу супраць нямецкіх орденаСћ, што Сћмацавала сувязі двох народаСћ. p align="justify"> Працес фарміравання ВКЛ працягваСћся больш за стагоддзе - з іншого чверці XIII па трецюю чверць XIV ст. Аб'яднанне праходзіла рознимі шляхамі. У адних випадкі териториі далучаліся плиг дапамозе ваеннай сіли, у другіх - шляхам династичних шлюбаСћ, у треціх - на Аснова пагадненняСћ паміж літоСћскімі и Сћсходнеславянскімі князямі. У аб'яднанні літоСћскага и старажитнабеларускага народаСћ у адзіную дзяржаву адиграСћ ролю Сћзаемни палітични інтарес. Поспеха сприяла и тое, што літоСћскія Князі давалі абяцанне В»не рухаць старини" і не «ўводзіць навіни" на Сћсходнеславянскіх землях. Больш таго, яни актиСћна запазичвалі еканамічния, палітичния, прававия, релігійния традициі слов'янського насельніцтва. p align="justify"> Першимі Сћ Вялікае княства ЛітоСћскае трапляюць земли Верхняга Панямоння, Чорна Русь, ці Наваградчина, што Сћваходзіла Сћ склад Галіцка-Валинскага княства. МіндоСћг даволі легка пранік на територию Панямоння и далей на поСћдзень да самаго Кіева. У 1219 биСћ заключени ваенни САЮЗ Літви и Наваградчини, я кі биСћ абумоСћлени пагрозай з боці крижакоСћ. У 1237 літоСћскія войскі таксамо виступілі разам з дружинамі Чорнай Русі супраць крижакоСћ. У 1245 Літва МіндоСћга дапамагае валинскім князям па іх прохання Сћ годину бітви пад Яраславам. p align="justify"> У хуткім годині МіндоСћг пачаСћ наступ на права и Сћласнасць буйних літоСћскіх феадалаСћ. Гета абвастрила палітичную барацьбу на літоСћскіх землях. Пасли захопу маемасці и зямель сваіх пляменнікаСћ ТаСћцівіла, Едзівіла и іх дзядзькі князя Вікінта МіндоСћг зрабіСћся поСћним гаспадаром у Літве. p align="justify"> Галіцка-валинскія Князі, баючися Сћзмацнення МіндоСћга, уступаюць у кааліцию з ТаСћцівілам, Едзівілам и Вікінтам. Акрам іх у кааліцию Сћваходзяць Яцвягі, Частка Жемайціі, а таксамо Рига. У 1249 пача феадальная вайну, у годину якой земли Чорнай Русі Сталі аренай баявих дзеянняСћ. У виніку працяглай Вайни МіндоСћг умацаваСћся на Навагрудчине. Наваградак стаСћ сталіцай яго дзяржави. p align="justify"> Згодна з паведамленнем Густинскага летапісу, у 1246 МіндоСћг приняСћ праваслаСћную віру. Альо неСћзабаве ен завязаСћ кантакте з Римам у надзеі спиніць ціск крижакоСћ и приняСћ каталіцтва. Папи римскі дараваСћ яму за гета каралеСћскую Карон. Каранация МіндоСћга адбилася Сћ Навагрудку каля 1252 ці 1253 аднако, калі САЮЗ з Римам НЕ апраСћдаСћ разліку літоСћскага Караль, ен у 1261 адмовіСћся ад хрисціянства, пасли чаго яго Сћладу признала язичніцкая Жмуддзь. p align="justify"> пасли смерці МіндоСћга Сћ 1263 у годину паходу на Бранський у княстве пача династичная смута. Аднако син МіндоСћга Войшалк з падтримкай новагародцаСћ и пінянаСћ стабілізаваСћ сітуацию Сћ краіне. У 1267 Войшалк биСћ забіти. p align="justify"> На пачатку 50-х гадоСћ XIII стагоддзя Сћ Гарад Полацкай зямлі княжилі родния МіндоСћга: у Полацку - ТаСћцівіл, у Друцьк - Едзівіл, у Віцебску-Вікінт. Пасли смерці ТаСћцівіла Сћ Полацку апинуліся таксамо стаСћленікі літоСћскіх князеСћ: спачатку князь Канстанцін, пасаджани сапернікам ТаСћцівіла Транятам, потим ІзяслаСћ. У канц 1263 у Полацку з'яСћляецца літоСћскі князь Гердень. Гердень тримаСћся Сћ Полацку да 1267 Потим пеСћни годину на полацкім и віцебскім прастолах сядзелі славянскія Князі. Аднако у канц XIII ст. у Полацку зноСћ з'явіСћся літоСћскі князь, імя якога невядома. Ен приняСћ каталіцтва и, що не маючий нашчадкаСћ, завяшчаСћ княства Рижскаму архіепіскапу. p align="justify"> Палачане звярнуліся Сћ Літву за дапамогай. Вялікі князь літоСћскі Віцень у 1307 Годзе заняСћ горад. Паміж 1307 и 1309 гадамі ен, каб легалізаваць палі праві на Полацкае княства, викупіСћ яго земли Сћ ордена, аб чим сведчиць дакумент, падпісани 19 червеня 1310 у Авіньене. Полацкая зямля канчаткова апинулася Сћ складзе ВКЛ. p align="justify"> Мінскае княства було часткай Полацкай зямлі. Абставіни и дакладни годину яго падпарадкавання літоСћскім князям невядоми. Гета адбилося паміж інший паловай XIII ст. и Першай чверцю XIV ст.
Гістория Віцебскай зямлі Цесна звязана з Полацкім княствам. У 50-х гадах XIII ст. на віцебскім прастоле сядзеСћ князь ІзяслаСћ, Які залежаСћ пекло Войшалка. З 1263 Віцебск, як и Полацк, биСћ падпарадкавани літоСћскаму князю Герденю. Пасли забойства Герденя Сћ 80-х гадах ХШ ст. Віцебск залежаСћ пекло Смаленска. На пачатку XIV ст. у Віцебску княжиСћ ЯраслаСћ Васільевіч з роду смаленскіх князеСћ. У 1318 ен видаСћ палю дачку Мари за літоСћскага князя Альгерд Гедимінавіча, Які праз два...
