пригажосць роднага слова, мудрасць народу.
Казка - любіми жанр дзяцей и дзейсни сродак вихаванне. Казка ніколі НЕ знікае, як ніколі НЕ знікае мара народу, прага яго да нових льно вишиняў.
Казкі аб живелах, як ужо було сказана, вилучаюцца з казачнага ЕПАС Перш за ўсе сістемай вобразаў. Характернай іх рисай, што ўзнікла на больш позніх етапах развіцця, треба лічиць алегаризм, хаця гета апошняя якасць з'яўляецца другаснай и ўласціва НЕ ўсім творити. Даследчикі лічаць гетия казкі адним са старажитнейшихжанраў Вусни-паетичнай творчасці, аднако дакладнага малюнки ўзнікнення іразвіцця гетага типу народних козак ми яшче не маєм.
Беларускія казкі аб живелах-адна з каларитнейших з «яўне толькі ў беларускім фальклори, альо и ў казачним ЕПАС ўсіх славянскіх народаў, асабліва ўсходніх слов'ян. У змесце и сістеме вобразаў білоруських козак аб живелах и козак інших славянскіх народаў шмат агульнага. У гетих творах дзейнічаюць дзікія и хатнія живели, а таксамо птушкі и расліни. Найбільший вядомия персанажи - лісіца, воўк, мядзведзь, заєць, дзік, сабака, кіт, баран, каза, кінь, Певень, гусак, Качор, муха, пчала и інш. Вельмі важнай асаблівасцю козак аб живелах з »яўляецца тое, што амаль ва шсіх творах за дзеючимі асобамі захоўваюцца Найбільший типовия для іх якасці: асноўная риса лісіци - хітрасць, ваўка - прагнасць, ката - мудрасць и Г.Д. Такім чинам, з козак аб живелах Перад намі паўстаюць НЕ толькі цікавия, живи, з характернимі асаблівасцямі паводзін и знешняга виглядають вобразе з світлу живел, альо ў дерло Чарга вобразе-абагульненні. Якія раскриваюць Перад читачом у шматграннасці праяў сяброўства и здради, бескарислівасць и прагнасць, справядлівасць и ашуканства и Г.Д. Ми бачим своеасабліви сінтез: з аднаго боці ў вобразе козак аб живелах праявіліся вельмі трапния назіранні людзей над навакольнай природай, а з другог - абагульнени вопит грамадскага побиту, жицця и ўзаемаадносін людзей, причим гета апошняе и визначае змест вобразе.
вобразе козак аб живелах вилучаюцца Мастацкай дасканаласцю и лагічнай завершанасцю. Як и ўсе казачния вобразе, яни НЕ маюць виразнай деталізациі, а звичайна падкресліваюць адну галоўную рису характар.
у казки аб живелах народ з павагай гавориць аб сяброўстве, шчирай и бескариснай дапамозе, імкненні да справядлівасці и рашуча асуджае няўдзячнасць, здрадніцтва таваришам. Зтонкім Гумаров народ висмейвае фанаберию, зайздрасць, баязлівасць.
Заслугоўвае ўвагі характар ??канфлікту многіх козак аб живелах. Лісіца або каза виганяюць зайчика з яго хаткі, Певень трапляє ў кіпцюри лісіци, воўк збіраецца садраць кажух з авечкі - сястри Меланні, воўк паядае казлянятак - усьо гета па сутнасці канфлікт сіли, сутикненне дужага са слабким, альо ў развіцці дзеяння на дерло план виступаюць праблєми Сацияльна або льно-етичнага характар.
Своеасабліви казачни склад ствараецца широкім уживаннем пастаянних епітетаў, параўнанняў, уключеннем у живую тканіну апавядання пісень, приказак, примавак, а таксамо рознимі кампазіцийнимі сродкамі: ретардацияй, паўторамі и інш.
У пабудове козак аб живелах звичайна есць састаўния часткі класічнай казкі: приказка-зачин, зав'язка дзеяння, яго развіцце, фінал и канцоўка, хаця така класічная схема не заўседи витримліваецца, што залежиць и ад майстерства казачніка и ад характар ??твора, динамічн...
