нага Сокала, што сядзеў на дванаццаці дубах, и перамагае яго. Вобразе нягіднага Сокала, Які забіваў людзей свістам, травні шмат агульних рис з вобразе Салаўя-разбойніка. Ілья Мурамец перамагае таксамо и цара Пражора, причим у гета сцене назіраецца амаль літаратурнае падабенства з билінай пра Ілью Мурамца и Ідалішча. Ілья забівае ворага палею шапкай. Визваліўши світло, Ілья дапамагае людзям будаваць млин, легка кладзе на месца вялікія жорни.У гетим епізодзе, якога няма ў билінах, Ілья нагадвае асілкаў, якія таксамо падималі и перакладалі вялікія камяні.
Падабенства паміж такімі казкаімі и билінамі у большасці випадкаў НЕ абмяжоўваецца агульнимі епізодамі и вобразамі. Яно адчуваецца ў ідейним напаўненні вобразе, у агульнай ідейнай накіраванасці твораў. Многія казкі на билінния сюжети ўслаўляюць абаронцаў радзіми, и ў гетим яни сугучни билінам.
У казачних вобразе вельмі виразна праявіліся сімпатиі и антипатиі працоўних, рашучае асудженне несправядлівасці и шчирае спачуванне бязвінна пакриўджаним. Ідейни змест знайшоў тут дасканалае Мастацкай вирашенне. Стваренню вобразаў-антаганістаў садзейнічае ўдала ўжити тут прием антитези. Супрацьпастаўленне мачихі и падчаркі, бабінай дачкі и дзедавай дачкі паступова ўзмацняецца и ў Сацияльна, и ў льно-етичним, и ў естетичним плані. Калі бабіна дачка гультайка, дзедава - працавітая; калі бабіна дачка несправядлівая, зла, зайздросная, то дзедава заўседи добра, справядлівая, сціплая.Станоўчия якасці адной и адмоўния другий праяўляюцца ў адних и тих жа сітуациях, што яшче больш падкреслівае супрацьлегласць характараў. Сірацінка ветліва абиходзіцца з Мароз0ам, дзеліцца з мишкай вячерай, виконвае прохання яблинькі, ігрушкі, дзяжи, парсюка, у виніку чаго НЕ толькі захоўвае жицце, альо и атримлівае ўзнагароду. Бабіна дачка ў гетих жа абставінах зняважліва размаўляе з мароз, б'є и праганяе мишку, лянуецца струсіць ябличка,. Принцип кантрасту захоўваецца и ў апісанні знешняга аблічча гетих персанажаў: у параўнанні з пригожай сіратой яшче больш непривабнимі, Надав пачварнимі здаюцца мачиха и яе дачка.
Казкі заўседи адгукаліся на тое Нова, што ўносіла жицце у побут и свядомасць працоўних. Гета тлумачицца самої Мастацкай природай жанру, у якім важливу ролю адиграла імправізация и досиць яскрава праяўляўся індивідуальни пачатак, творчае аблічча казачніка, яго светапогляд. Грамадскія и естетичния ідеали.
Сацияльна-битавия і навелістичния казкі-нови етап у развіцці казачнага ЕПАС. Яни ўзніклі ў класавим грамадстве, калі витворчия сіли дасягнулі значних поспехаў и калі свядомасць Чалавек пад відпливаючи працоўнай практикі и класавай барацьби ўсе больш больш визвалялася пекло першабитна-наіўних памилкових поглядаў на навакольни світло. У сувязі з гетим и казачная фантастика набивае Нови якасці, реалізуе ў сітуациях, максімальна набліжаних да паўсядзеннага жицця працоўних.
Сацияльна-битавия казкі адлюстравалі жицце працоўних мас у грамадстве, падзеленим на антаганістичния класи, іх барацьбу супраць сацияльнага и духоўнага стрибне, іх паўсядзенни побут, зростання класавай свядомасці, грамадска-палітичния ідеали, льно-етичния подивиться и норми.
Сацияльна-битавимі називаюць казкі, у якіх праўдзіва, часцей за усьо ў критична-завостранай формі, адлюстроўваюцца грамадскія и сямейния з'яву, побут и жицце працоўних, висмейваюцца людскія недахопи, сцвярдж...