серасійскае тавариства імператрици Мариі ФедараСћни ", якое збірала сродкІ на правядзенне культурна-масавих мераприемстваСћ, падтримку беднай вучнеСћскай моладзі.
У Гарад Беларусі билі створани Народния дами, у якіх працавалі бібліятекІ, праводзІлІся публічния лекциі, забаСћляльния мераприемстви. Культурнае жицце гарадскога насельнІцтва падкреслівала саслоСћную, праф-сійную, Сацияльна диференцияцию Сћ грамадстве. Культурна, грамадская дзейнасць з'яСћлялася привілеяй заможнай часткі насельнІцтва. Грамадскае жицце беднати, рамеснікаСћ, робітників було звязана з вуліцай, карчмой, ринкам.
Театр и музика. Театральная и Музична культура інший палового XIX ст. характаризавалася народнасцю и гуманізмам, ідейним и емациянальним багаццем, вивученнем чалавечих характараСћ и гІстаричнай праСћди. На Беларусі развіваліся розния форми народнаго театра (народна драма, батлейка). Узнікненне білоруського прафесійнага театра звязана з дзейнасцю пісьменніка, драматурга и театральнага дзеяча В. Дуніна-Марцінкевіча (1808-1884). Яшче Сћ 50-х рр.. у сваім маентку Люцинка ен арганізаваСћ дамашні театр. У 1852 на мінскай сцене яго театр паставіСћ нершую білоруську оперу "Сільська ідилія ". Пасли паСћстання 1863-1864 рр.. ім билі напісани вадевіль "Пінская шляхта" (1866), камедия "Залети" (1870). Драматичния розчини пісалі на білоруський мове таксамо А. Вярига-ДареСћскі (1816-1884), У. Сиракомля (1823-1862), Ш.Ядвігін и інш. p> На развіцце білоруський культури и театральяага Мастацтва вялікую ролю аказала театральнае Мастацтва рускаго, украінскага и польскага народаСћ. У перияд 70-90-х рр., мінскім гледачам билі паказани лепшия розчини рускай и сусветнай класІкі. У Гарад Беларусі гастралявалі вядомия майстр рускай сцени М. Савіна, У. ДавидаСћ, А. Южин, К. ВарламаСћ и інш. У канц ХIХ ст. у Білорусь на гастролі приязджалі вядомия виканаСћци - спевакі Л. СобінаСћ, М. Фігнер, А. Мазіні, Ф. Шаляпін, піяністи и кампазітари С. РахманінаСћ, А. Скрабін, А. Зілоці и іншия. p> У 1890 у Мінску биСћ адкрити пастаянни гарадскі театр. Березень 1898 па 1906 рр.. у Мінску дзейнічала "Тавариства аматараСћ пригожих мастацтваСћ". Яно Складанний з чатирох секції: літаратурнай, драматичнай, Мастацкай и музичнай.
Вялікае значенне набила Сћ тій годину дзейнасць Музична таваристваСћ. Яни наладжвалі публІчния канцерти и музичния Вечар, лекциі аб жицці и творчасці вядомих кампазітараСћ и виканаСћцаСћ, адкривалі музичния навучальния Сћстанови и бібліятекі.
У канц ХІХ ст. у театральним жицці адбиліся значнії Перама. З'явіСћся театр з реалістичнай драматургіяй и режисурай, адпаведнай ігрой акцераСћ. У театральни світло увайшлі Нови школи К. СтаніслаСћскага, В. Меерхольда.
Театральнае жицце на Беларусі було даволі разнастайним. На гастролях тут знаходзіліся лепшия театральния калективи, дзейнічалі театральния таваристви, прафесійния и аматарскія трупи. Драматичния гурткі існавалі Сћ Бресце, Бабруйск, Барисаве, Бихаве, Горках, Лідзе, Навагрудку, Слоніме, Слуцьку, Вілейци, Полацку, Рагачове, Клімавічах. p> Даволі разнастайним на Беларусі було музичнае жицце. На гастролях у білоруських Гарад виступалі оперния трупи, музичния ансамблі, харавия калективи, вакалісти. Дзейнічалі Музична-драматичния гурткі, аркестри, хори, якія виступалі з канцертамі Сћ дваранскіх маентках, саслоСћних клубах, народних дамах. p> ВияСћленчае Мастацтва и архітектура. У вияСћленчим Мастацтва Сћ інший палового XIX ст. ішоСћ поиск на нациянальнай и самабитнай пригажосці палею краіни, сваіх людзей. Реалізм усталеСћваСћся Сћ Мастацтва, ен пераадольваСћ супраціСћленне афіцийнага напрамку з уласцівим яму культів класіцизму, перавагай біблейскай и міфалагічнай тематикі. У гети годину сусветна вядомимі мастакамі Сталі I. Репін, В. СяроСћ, В. ВасняцоСћ, М. НесцераСћ и многія іншия. Дзейнічалі аСћтаритетния школи живапісу Сћ Пецярбургу, Масквє, Варшаві, Кіеве, Адесе, дзе можна було атримаць вишейшуюадукацию.У 1866 I. ТрутнеСћ ствариСћ Віленскую школу малявання. Навучанне було бясплатнае. Сярод викладчикаСћ билі П. Ромер, I. ЧамаданаСћ, I. ТрутнеСћ, Б. Бальзукевіч и інш. Школа падрихтавала некалькі пакаленняСћ білоруських и літоСћскіх ма-стакоу, скульптараСћ, настаСћнікаСћ рисавання.
В іншої палового XIX ст. сярод творчай інтелігенциі абуджаецца цікавасць да гісториі, жицця и побиту білоруського народу. Майстрам битавих и гістаричних кампазіций називалі К. Альхімовіча (1840-1916). Ен ствараСћ карціни на ТЕМи білоруський, літоСћскай и польскай гісториі: "Пахаванне Гедзі-міна", "пасли бітви", "Смерць Глінскага Сћ Турм". Пад відпливаючи ссилкі за Сћдзел у паСћстанні 1863-1864 рр.. ен напісаСћ розчини "Смерць у вигнанні", "Пахаванне на Уралі", "На етапі". У карцінах на битавия ТЕМи: "Жніво", "Парабкава хата", и В«Наймання работнікаСћ "єп паказаСћ побут, цяжкую працю взяти сялян. Мастак напісаСћ сірки карцін па мативах творчасці А. Міцкевіча и 12 кардонаСћ-ілюстраций да паеми "Пан Тадевуш".
Гіст...
