я расходаСћ на Сћтриманне царкви; утварення апазіциі центральнай уладзе; паширення свойого Сћпливу на працоСћния маси. Рефармацию падтримала таксамо Частка гарадскога насельніцтва [1, ст.186]. p align="justify"> АПЕК многіх аристакратичних родаСћ, займаСћших галоСћния Пасадена Сћ дзяржаве, Пачатковая дазваляла абодзьвум евангелічним визнаненого (лютеранам и кальвіністам) развівацца Сћ адносним спакоі, и дзяржаСћная Сћлада, асабліва плиг Жиґімонце АСћгусце и Стефані Батури, ставілася да іх досиць талерантна. Марцін Лютер Надав присьвяціСћ Жиґімонту АСћгусту адну са сваіх працаСћ. p align="justify"> У 60-я гади XVI ст. на Беларусі, у Літве и на Украіне з кальвінізму вилучиСћся больш радикальни напрамак - антитринітарскі, ці, як яго називалі інакш, - ариянскі. Сваімі каранямі ен уваходзіСћ у IV ст. н. е.. и атримаСћ Назву пекло імя александрийскага епіскапа Ария, Які виступіСћ супраць Боскан сутнасці Ісуса Христя и Святий Трійці. У 40-я гади XVI ст. большасць італьянскіх антитринітарияСћ уцякае пекло інквізіциі Сћ Швейцарию, а затим у Польшчу и на Білорусь [1, ст.186].
Беларускі антитринітаризм імкнуСћся да радикальних Сацияльна-палітичних змяненняСћ: ліквідациі паншчини, приватнай уласнасці, феадальних привілеяСћ; виступаСћ супраць свецкай залагодить, войнаСћ, сацияльнай, нациянальнай и релігійнай няроСћнасці; виношваСћ утапічния плани перабудови грамадства. Антитринітариі адмаСћлялі античную філасофію, схаластику, билі стойкімі прихільнікамі роСћнасці, справядлівасці, братерства, чалавекалюбства [1, ст.186]. Найбільший видатним прадстаСћніком Сћ білоруска-літоСћскім антитринітаризме биСћ Симон Будний, пісьменнік, асветнік, гуманіст [2, ст.173]. p align="justify"> Утапічнасць іх наіСћна-Сацияльна летуценняСћ, унутраная супяречнасць, процідзеянне феадалаСћ, каталіцкая реакция привялі да заняпаду антитринітаризму, а Сћ сяредзіне XVII ст. пад уціскам феадальна-каталіцкай реакциі паслядоСћнікі антитринітаризму - сациніяне - билі вигнані за межи Речи Паспалітай, у критим ліку І з Беларусі. Што датичиць кальвіністаСћ, яни Сћтварилі теритарияльную арганізацию кальвінісцкай царкви на Беларусі и Сћ Літве з центрам у Вільні [1, ст.187]. p align="justify"> Рефармация Сћ Вялікім княстве ЛітоСћскім насіла Сћ асноСћним шляхецка-магнацкі характар. Пераважная колькасць сялян, як и гарадскога насельніцтва, захоСћвала палю прихільнасць праваслаСћнай релігійнай традициі, нягледзячи на СПРОБА буйних феадалаСћ-пратестантаСћ (РадзівілаСћ, ВаловічаСћ и інш.) Прицягнуць іх да падтримкі рефармациі шляхам виданні різни В«устаСћВ», якія прадпісвалі падданим абавязковае наведванне пратестанцкай царкви пад пагрозай пакарану [2, ст.172].
Рефармация сприяла активізациі духоСћнага жицця, распаСћсюджванню нових, гуманістичних тенденций, развіццю ренесансавай культури. Вялікае значенне надавайте вихаванне дзяцей у пратестанцкім духу, таму плиг шмат якіх зборах ствараліся пачатковия школи [2, ст.174]. p align="justif...
