чаропци криху мукі шче застали. Вазьмі чарепку да памуй, а тоді налівай крупнік [3, 10, с. 33].
На Лоеўшчине викаристоўваюцца диялектния Назв місак у залежнасці ад Памер: для Наймену невялікай міскі зафіксавана намінация палумісак: Купіла сабе ў Лoeвi дві міскі i палумiсак [2, с. 245], а для вялікай? Лахани: Пacкi пeклi ў лаханi. Дай бо мне лахaнi паску пасадіць [2, с. 177] Лексема Лахани ўживаецца таксамо i для Назв вялікай глінянай мicкi: Учинілі паску ў лаханi, бальшия булкі такіе [3, 5, с. 106].
Акрам таго, уживаюцца розния диялектния найменні місак, вираблених з гліни i древа. Назв гліняних місак прадстаўлени намінациямі глінянка: Вазьмі глiнянку да пакармі з яе Куре [4, Т. 3, с. 233], латка: У нас міска гліняная завецца латкай [3, 5, с. 105], Лоханько: Налі вади ў Лоханько, дий пастаў у печ [3, 5, с. 45], макітри: макітри? Глибока міска з гліни [2, с. 127]; Він за нею, та макітри оборваласе [5, с. 24] i череп янка: А коліся так міска булу, больш, як одета череп янка [4, 5, с. 315].
У Тлумачальним слоўніку білоруський мови нарматиўная адзінка ринку занатавана ў значенні кухонна чигунная пасудзіна на ніжках i з доўгай ручкався [4, Т. 4, с. 737], между критим, у диялектнай мове ринку ўживаецца для Наймену сталовай глінянай міскі: Дужи хлопець сядзіць за сталом у адной Майца Перад ринкуі i старанна абгризае Масол [5, с. 31], а таксамо для абазначення як гліняних, так i драўляних кухонних місак: Не, у нас не кажуць міска, у нас кажуць ринку [3, 7, с. 172].
Назв драўляних місак прадстаўлени найменнямі каганка: А што було дзелаць, калi пасуди нi було, то з каганкi так eлi, што за вyшaмi трашчала, а цяпер усьо на тарелачци паднясі [3, 4, с. 129-190], каўган: Каўган мій зсохся [3, 4, с. 220], каранеўка: Haлi ў каранеўку баршчу [3, 4, с. 23], коган: Побачце, під Які коган, Самі колісь робілі [3, IV, с. 232], савок: Калісь паставяць савок i ядуць з яго [3, 8, с. 31] i каўганка: Даўней у нас елі з каўганкі [3, 4, с. 220]. Диялектная мова засведчила аманімічную адзінку для апошняй лексеми: у Ельскім раене каўганка ўживаецца таксамо для Назв сальніци: Набяри СОЛІ ў каўганку [3, 4, с. 220].
У сучаснай унармаванай мове Назв макацер i макатра маюць значенне гліняная пасудзіна, вузкая ўнізе и Широкий зверху, у якой звичайна Труц мак, ільняное i канаплянае насіння i інш. [4, Т. 3, с. 27]. Між тою, у гаворках Гомельшчини гетия нарматиўния адзінкі, як i диялектния лексеми макаўніца, макатра, макітра (памянш. макітрик), макотка, макітри (памянш. макотрик), макоцер уживаюцца для Наймену будь-яких місак: У Ганінай макаўнiци добра трецца мак. Ето велікая Чарап Яная міска для меду макатрой звали [3, 5, с. 36]; Поўнаю макiтру смятани з еў [3, 5, с. 37]; У макiтрику вазьмі смітану, забелі боршч [3, 5, с. 37]; Ну й гарния макітри [3, V, с. 37]; У макітри сметану держаць [2, с. 127]; Нє, Каже, я макотку сабе ззаді привязаў [5, с. 24]; Назбірала ў макоцер сиру [2, с. 127]; Як велікі, то макоцер, а як Меншем, то макотрик казалі [4, Т. 3, с. 62].
Вялікую міску з дзірачкамі ў дні на Тураўшчине називаюць цадзіло: Сходзі, дочко, до бaбi да цадзiло принесі, Тре Цестія расчиніць [4, Т. 5, с. 261].
Неабходнай сталовай пасудзінай з яўляецца Талерко - сталова пасуда круглай форми з широкім дном и приўзнятимі краямі. Набір талерак. Яе назва ў г...
