рироди, функцій, грамадскага призначення. I Сћ асобі Бялінскага, паслядоСћнага абаронци ідей народнасці ма-стацтва, принципаСћ реалізму, яна знаходзіла надзейную пад-тримку: критика, творча асенсоСћваючи традициі и вопит інших літаратур, дапамагала гетаму самапазнанню и самаСћсведамленню. Інакш Кажучи, беларуская літаратурная критика Сћзнікала и склад-валася як унутраная неабходнасць и аб'ектиСћная заканамернасць станаСћлення нациянальнай літаратури. p align="justify"> Характерни штрих: у білоруський літаратури пачатку XX ст. багата вершаСћ аб паеце и паезіі, аб роли пісняра Сћ грамадскім жицці и призначенні мастацкага слова. В«Пясняр - слуга слугі Сћсякай, Пясняр и цар усіх царейВ», - сцвярджае Я. Купала Сћ вершили В«Пісняри-БілорусіВ». Я. Колас припадабняе верш Маланці, якаючи павінна спаліць В«нядолю людськуВ», ен хрча, каб паетичнае слова В«гримела, як гаеСћ перунаВ». Па сутнасці ми травнем тут Справу з творамі, у якіх абгрунтоСћвалася ідейна-естетичная праграма, ма-стацкае Кредо паетаСћ, што Сћсведамлялі сябе прадстаСћнікамі нация-нальнай літаратури. Гета значиць Купала и Колас, Багдановіч и Гарун сродкамі паетичнай мови рабілі праворуч, якую павінна була рабіць уласна літаратурная критика, закліканая дапамагчи са-маСћсведамленню літаратури. p align="justify"> Зразумела, дапамога критици магла Биць ефектиСћнай плиг Сћмове, калі критичнае слова валодае сілай уздзеяння на літа-літературних працес, калі визначаецца багаццем, разнастайнасцю жанравих форм. I треба сказаць, што хоць працес випрацоСћкі, працес кришталізациі літаратурна-критичних жанраСћ ішоСћ з цяжкасцю, альо няСћхільна. На старонках В«Наша НівиВ», а затим и часопісаСћ апублікавания материяли Сћсе виразней набивалі Риси Сћласна критикі. Калі з публікаций 1908 такий аценкі заслугоСћвалі Хіба толькі рецензіі У. Самойлов Сћ В«Наша НівеВ» и В«Мннском кур'єріВ» на купалаСћскую В«жалійкаВ», дик у 1910 В«Наша НіваВ» друкуе шераг змястоСћних водгукаСћ даволі високага прафесійнага СћзроСћню.
Гета - рецензіі Альгерд Бульби (ВітаСћта Чижа) на В«Песні шкода-бВ» Я. Коласа и на купалаСћскі В«ГуслярВ», аглядни артикул С. Яся-новіча (С. Палуяна) В«Беларуская літаратура Сћ 1909 плазуна В», яго жВ« Лісти з Украіни В», яшче адна рецензія В. С. (У. Самойлов) наВ« Адвечную пісню В»Я. Купали, артикул Р. ЗямкевічаВ« Вінцук Марцінкевіч, яго жицце и літаратурнае значенне В».
У пригаданих артикулах тютюнового імкненне аСћтараСћ асвоіць принцьіпи естетичнага аналізу, пераадолець спрошчаную трактоСћку літаратури як ілюстрациі да загадзя визначанай ідеі. Нама-ганні критикаСћ скіроСћваюцца на тое, каб знайсці адпаведния су-адносіни паміж грамадскімі и індивідуальна-псіхалагічнимі фак-тарамі, якія Сћпливаюць на развіцце пісьменніка. ТаК, рецензуючи В«Адвечную піснюВ», У. Самійла падкреслівае сацияльния витокі, адрадженскую скіраванасць паетичнай творчасці Я. Купали: у вершили и паемах пісняра В«ярчей, брили и паСћней адбіваецца Сћвесь змест,...
