гета тое, што забяспечвае гарманічнае развіцце мови ва ўсе годинник. Барацьба такіх тенденций приводзіць да змен у межах адной мови ЦІ змен узаемаадносінаў дзвюх ЦІ больш моваў, ЦІ да змен узаемаадносінаў паміж Мова і носьбітамі, асяродкам яе існавання [16, 45].
Паводле тлумачальнага слоўніка рускай мови, інтелектуалізация - узмацненне роли інтелекту; павишенне інтелектуальнага ўзроўню каго-н., чаго-н. Інтелектуалізация грамадства. Інтелектуалізация мови и літаратури. Паняцце інтелектуалізация ўживаецца ў різни галінах ведаў и сферах функциянавання грамадства: інтелектуалізация ПРАЦІ, техналогій, економікі, адукациі, залагодить, мови, літаратури. Тенденция да інтелектуалізациі мови приводзіць и да змен у журналісцкім дискурсе - інтелектуалізациі текстаў сучасности СМІ. Цікава и тое, што ў псіхалогіі таксамо есць термін інтелектуалізация, Які ў гетим випадкі азначае псіхалагічни працес, што адносіцца да механізамаў псіхалагічнай абарони и заключаецца ў несвядомай СПРОБА абстрагавацца пекло уласних пачуццяў [35].
Упершиню принцип інтелектуалізациі (ЦІ рацияналізациі) літаратурнай мови биў абвешчани ўдзельнікамі Пражскага лінгвістичнага гуртка. Пад інтелектуалізацияй принята разумець таку щабель развіцця мови, плиг якой виказванні з яўляюцца Найбільший визначанимі и дакладнимі, здольнимі адлюстраваць усю складанасць думак и іх узаемасувязь. Без валодання елементарнимі паняццямі ў сфери еканомікі ЦІ палітикі, навукі и технікі, мастацтва и спорту Чалавек ужо НЕ можа паўнавартасна існаваць у сучасности Свецє. Сродкі масавай інфармациі, адрасавания широкай аўдиториі, з яўляюцца адним з самих галоўних сродкаў распаўсюджання термінаў, якія виражаюць Нови паняцці [30, 17].
Т. У. Тукава слушно заўважае, што змястоўни пліч знаку змяняецца ў залежнасці ад Ступені развіцця подумки [32, 87]. Евалюция характар ??першабитнага подумки пекло емациянальнага да лагічнага, канцептуальнага ў грамадствах з високім культурна-еканамічним узроўнем суправаджаецца з лініямі развіцця лінгвістичнага подумки, якія абмяркоўваліся А. А. Пацябней, Л. П. Якубінскім, А. Мее, У. А. Багародзіцкім, У . М. Мігіриним и інш [32, 86]. Зиходзячи з цеснай сувязі паміж Мова і подумки и ў генезісе, и ў працесе функциянавання, лагічна меркаваць детермінаванасць накірункаў руху ў мове формамі подумки: пачуццевай и абстрактнай. З Першай звязваюць узмацненне емациянальнага пачатку ў мове, а з іншого - інтелектуальнага. Яшче ў Тезісах Пражскага лінгвістичнага гуртка знаходзім вказівки на неабходнасць даследаваць, з аднаго боці, ролю емациянальних фактараў І, з іншага боці, усьо больш актиўную інтелектуалізацию мови. Аб антиноміі інфармацийнай и експресіўнай функциі мови гаворицца як пра стимул динамічних працесаў у мове, бо ў барацьбе супрацьлегласцей праяўляецца самаразвіцце мови. Актуальнасць гетага назірання пацвярджаецца и даследчикамі рускай мови канца ХХ ст. (Н. С. Валгіна и інш) [32, 87].
розгледиш антрапагенезу и філагенезу дае магчимасць прасачиць ускладненне мисленчих апераций и звязані з гетим інтелектуалізацию мови, што праявілася, наприклад, у евалюциі оповіді з першабитнага непадзеленага слова-оповіді ў падзеленае граматична аформленае на падставе сувязі перадусім суб єкта и предиката. Далейшае развіцце сістеми складаназлучаних и складаназалежних сказаў - лагічни працяг адлюстравання ў мове ўскладнення мисленчих магчимасцяў. Неабходнасць виражаць уза...
