на НЕ перевишалі 12 гадоСћ и СћзнаСћленне дагавораСћ аб арендзе не було абавязковим. Гета ставіла арандатараСћ у залежнасць пекло землеСћласнікаСћ, причим апошнія Сћ випадкі парушення кантракту мелі права на яго скасаванне, и будинкі арандатараСћ и іншия задаткі пераходзілі да землеСћладальнікаСћ. У сувязі з гетим для прадпримальнікаСћ патрабаваліся дадатковия фінансавия видаткі для папяредняга набицця зямлі. Спро и кошт гарадскіх земляСћ у Беларусі биСћ високі. p> Прамежкавае становішча паміж горадо и вескай займалі мястечкі. Яни НЕ мелі заканадаСћча аформленага дакладнага визначення. Гета була специфічная з'ява, характерная для заходніх губерняСћ Расійскай імпериі. Каля палового мястечак знаходзілася на териториі Беларусі. Тут пераважалі па колькасці дробния мястечкі (та 2 тис. жихароСћ), альо налічвалася каля ста населених пунктаСћ з лікам насельніцтва пекло 2 так 5 тис. Чалавек и Надав вишей. p> У 80-х рр.. ХІХ ст. з'явілася неабходнасць размежавання мястечак и сельскіх паселішчаСћ у сувязі з забаронай у 1882 яСћреям сяліцца па-за межамі гарадоСћ и мястечак. Мястечкі Малі пераважна приватнаСћласніцкі характар ​​и шматетнічни склад насельніцтва. 82,5% мястечак Беларусі Сћ пачатку 60-х рр.. знаходзілася на памешчицкіх землях, астатнія - на дзяржаСћних, у тієї годину як вескі стаялі пераважна на сялянскіх. У 1863 для мяшчан замести падушнага падатку Сћводзени падатак з нерухомай маемасці. Разам з мяшчанамі гети падатак павінни билі плаціць таксамо и жихари (у критим ліку сяляне) мястечак. Акрам таго, паслися 1875 з'явілася местачковае мяшчанскае самакіраванне. У пачатку 60-х рр.. у білоруських губерніях налічвалася 418 мястечак, у канц стагоддзя - каля 320. Мястечкі адигривалі значную ролю Сћ еканамічним жицці. Каля палового Сћсіх зайнятих у сфери прамисловасці Беларусі канцентравалася Сћ мястечках, у Гарад - прикладна 30%, у сельскіх населених пунктах - каля 18%.
За іншу палового XIX ст. толькі адно паселішча Беларусі атримала афіцийни статус горада. Гета - Горкі Сћ 1861 р., хаця шераг мястечкаСћ па сваіх памерах и гандлева-прамисловаму значенню НЕ Сћступалі некатора Гарад, а годинах іх и пераСћзиходзілі. Расійскі Сћрад НЕ спяшаСћся надаваць гарадскі статус населеним пунктам Беларусі. Тия, што билі афіцийна признани гарадамі, звичайна виконвалі пеСћную адміністратиСћную функция. Сярод 44 білоруських гарадоСћ налічваліся 4 губернскія центри, 31 павятовия и толькі 9 пазаштатних ці безпавятових гарадоСћ.
У гарадскіх центрах Беларусі на працягу інший палового ХІХ ст. паступова ствараліся лепшия битавия Сћмови жицця и прадпримальніцтва. Тут з'явіліся брукавания вуліци, електраасвятленне, телефонная сувязь и р. д. Ужо з 1860 уздоСћж шашейних и чигуначних дарога працягнуліся телеграфния Правада, якія злучилі многія населения пункти. З 1874 на Беларусі пачалі дзейнічаць вадаправод (у Мінску), з 1889 - електраасвятленне (плиг Добрушскай папяровай фабрици), з 1898 р. - трамвай (у Віцебску). Апошні тут биСћ Пушчало ранєй, чим у Масквє и Пецярбургу. p> У целим урбанізацийния працеси Сћ Беларусі інший палового ХІХ ст. развіваліся Сћ несприяльних еканоміка-палітичних умів. Тагачаснаму стану Беларусі Найбільший адпавядалі дробния Гарад и буйния мястечкі. У іх канцентравалася больш палового неземляробчага насельніцтва Беларусі. Структура витворчасці Сћ такіх паселішчах Найбільший адпавядала мясцоваму Сћкладу жицця. Беларускія Гарад мелі перавагу над расійскімі Сћ сфери Гандль, Які тут биСћ больш інтенсіСћним.
Та 60-х гадоСћ XIX ст. асноСћнимі сродкамі зносін на Беларусі з'яСћляліся водния, шашейния и грунтовия дарогі, якімі абслугоСћваСћся Сћнутрани и замежни гандаль. Водния шляхі Сћ білоруських губерній складалі Сћ сяредзіне XIX ст. 5 399 верст, паштовия дарогі - 3816 верст, шашейния дарогі - 1109 верст. Водния шляхі Сћтваралі рекі басейнаСћ Дніпра, Заходняй Дзвіни и Німану, што Дняпра-Бугскім, Агінскім и Бярезінскім каналамі злучаліся Сћ адзіную транспартного сітку. У рачна суднаходстве за 60-90-я рр.. XIX ст. значний Сћзрасла роля параходаСћ. В 1900 р. на реках Беларусі налічвалася 194 Паравіт и 590 непаравих суднаСћ. За гети ж перияд прикметна паширилася якасць и павялічилася працягласць шашейних дарога. У пачатку XX ст. у разліку на 100 кв. верст Білорусь іх крейди Сћ 2 рази больш, чим ЕСћрапейская Расія. Асаблівае значенне крейди Пецярбургска-КіеСћская и МаскоСћска-ВаршаСћская шашейния дарогі. p> На евалюцию структури гарадскіх паселішчаСћ, далейшае развіцце гандлева-прамисловай дзейнасці істотни СћплиСћ аказала чигуначнае будаСћніцтва. Акрам ваенна-стратегічних завдань яно адпавядала патребам агульнарасійскага ринку. Аднако правядзенне чигуначних магістраляСћ НЕ улічвала патребаСћ развіцця білоруського Сћнутранага ринку, існаваСћшай структури гарадскіх паселішчаСћ, змяніла транзітнае становішча Беларусі Сћ гандлі Расіі з заходнімі краінамі. Дерло чигунка праз Білорусь прайшла Сћ 1862 Гродзенскі кавалак пабудаванай Пец...
