) i непривілеявания (сяляне, мяшчане, рамеснікі, казакі, іншародци). Дерло визваляліся пекло сплати асабістих падаткаСћ, рекруцкай павіннасці, цялесних пакаранняСћ. p> З часоСћ ВКЛ на працягу стагоддзяСћ дваранства (шляхта) було галоСћним привілеяваним саслоСћем, якое Займаюсь большасць Пасад у органах дзяржаСћнага и мясцовага кіравання, у війську. Та 70-х рр.. ХІХ ст. захоСћвалася видадзеная Кацяринай ІІ дваранам В«Вольнасць и СвабодаВ». p> СаслоСће дваран НЕ було аднародним. Яно Складанний як з патомних дваран, так и асабістих, гета значиць тих, хто атримаСћ дваранскае звання за вайсковую або цивільную службу Сћ адпаведнасці з В«Табеллю аб рангиВ». На Беларусі вань аб приналежнасці да патомних дваран часткі шляхти ставілася пад сумненія яшче з першої години падзелаСћ РП и крейди працяг в іншої палового ХІХ ст.: пасли Чарга вага В«розбору шляхтиВ», викліканага паСћстаннем 1863 р., колькасць польскіх и білоруських дваран резка скарацілася (з 5,1 да 2,4%). p> Духавенства таксамо з'яСћлялася неаднародним, альо больш закритим саслоСћем, причим, нехрисціянскія святари Сћ яго НЕ Сћваходзілі. Прававое становішча духавенства Сћсіх хрисціянскіх визнанняСћ у пеСћнай Ступені адрознівалася. Асабліва важнае становішча Займаюсь праваслаСћнае святарства, якое, Акрам релігійних, виконвала ідеалагічную, адміністрацийную (вядзенне метричних кніг) функциі и здзяйсняла пеСћни кантроль за маральнасцю и ладам подумки сваіх прихажан. ДухоСћнае саслоСће, (Бела и чорнае духавенства) у 60-70-х рр.. XIX в. було визвалена пекло абявязковай спадчиннай служби: дзеці святароСћ атрималі права патомних и асабістих ганарових грамадзян, доступ да свецкай адукациі, магчимасць паступлення на дзяржаСћную службу. Устойлівасці гетага саслоСћя и Сћ канц XIX - пачатку XX ст. сприяла захаванне привілеяСћ (визваленне пекло ваеннай служби, шерагу падаткаСћ и павіннасцей) i адначасова регламентация іх правоСћ (забарона абрання прамислових заняткаСћ и р. д.).
Купці Сћваходзілі Сћ склад з Трохим, затим (1863) дзвюх гільдий. Для заможних сялян и мяшчан пераход у купецкае саслоСће НЕ толькі визваляСћ пекло цялесних пакаранняСћ, альо и даваСћ права на пашпарт и Свабоду перасоСћвання. Так канца ХІХ ст. колькасць асобі купецкага Звання павялічилася, асабліва Сћ заходніх и паСћдневих губернії. Плиг гетим асноСћная маса Складанний з яСћреяСћ. Атриманне купецкіх пасведчанняСћ давала ім права на жихарства па-за мяжой аседласці. Паводле перапісу 1897 р., сярод купцоСћ пяці білоруських губерняСћ було 84, 5% яСћреяСћ, 10,7 - рускіх и толькі 1,7% беларусаСћ (усяго 317, з якіх 9 належала да ІІ гільдиі, а так І - ніводнага).
Мяшчане існавалі за кошт Гандль, промислаСћ, рамяства. Плиг гетим толькі запісания Сћ цехі рамеснікі маглі прадаваць палі виробок. Такім чинам, купці, рамеснікі, мяшчане билі Сћ большай або меншай Ступені залежнимі людзьмі, прадпримальніцкая дзейнасць якіх регламентавалася законам. Альо Сћ канц XIX в. пад уздзеяннем капіталістичних адносін мяшчанскае саслоСће губляла били асаблівасці, якія адрознівалі яго пекло звичайних гарадскіх жихароСћ. p> Як вядома, та 1861 Найбільший бяспраСћним було становішча пригонних сялян. Паступоваму сціранню саслоСћних адрозненняСћ сприялі скасаванне пригоннага права; скасаванне падушнай подаці и Сћвядзенне дзяржаСћнага пазямельнага падатку и падатку з нерухомасці Сћ Гарад, Пасадена и мястечках; увядзенне Сћсеагульнай вайсковай павіннасці Сћ 1874 р., якой падлягала поза усьо мужчинскае насельніцтва з 20-гадовага Сћзросту, у критим ліку дваран (За виключеннем асобі духоСћнага Звання и іншародцаСћ); закони 1863 и 1865 аб свабодзе гандлева-прамисловай дзейнасці, и асабліва В«Палаженне аб дзяржаСћним промиславим падатку В»1898 р., якое дазваляла Сћсім асобі, незалежна ад саслоСћнай приналежнасці, займацца Гандль и прамисловасцю.
Абвяшченне маніфестам 17 кастричніка 1905 В«грамадзянскай Свабода на пачатках сапраСћднай недатикальнасці асобі, Свабода Сумленний, слова, сходаСћ и саюзаСћ В», стваренне ДзяржаСћнай думи и прадастаСћлення вибарчих правоСћ усім В«Класа насельніцтваВ» було значним КРОК пекло саслоСћнай да грамадзянскай супольнасці. Згодна Найвишейшаму РЋказу пекло 5 кастричніка 1906р., Билі зніжани цяжкасці, звязания з вихадам з сельскага грамадства, Знято пашпартния абмежаванні для сялян и мяшчан.
СаслоСћни лад, абумоСћлени шерагам заканадаСћча аформлених правоСћ и абавязкаСћ асобних груп насельніцтва, замацаваних за ІМІ Сацияльна функції, працягваСћ існаваць: захоСћваліся саслоСћния арганізациі и саслоСћнае самакіраванне, саслоСћни пачатак у мясцовим кіраванні Сћ адносінах сялян р. д. Надав плиг вибарах у ДзяржаСћную думу маемасни принцип спалучаСћся з саслоСћним. p> Такім чинам, у інший палового XIX - пач. XX стст. у саслоСћним ладзе расійскага, у критим ліку білоруського грамадства, адбиваліся два рознанакіраваних працеси: з аднаго боці, ішла Сћніфікация (падабенства Сћ правах и абавязках) саслоСћяСћ, з другог - працес яго разлаження. Сасл...
