. Аригінальния рукапіси С. Будзінскага НЕ дайшлі да нашага годині, альо билі викаристания ягонимі пераемнікамі. p align="justify"> Даволі падрабязная характаристика різни сектанскіх плиняСћ унутри рефармацийнага руху, якія аСћтар адрозьніваСћ паводле теалягічних признакаСћ (тридеісти, пасьлядоСћнікі галяндзкіх ди мараСћскіх ерасяСћ ди інш.) зьмяшчаецца Сћ ПРАЦІ видатнага пратестанцкага гісторика пачатку XVII ст. Андре Любянецкага "ПаленеСћтехія, або шчасьце Польскага каралеСћства". p align="justify"> Сярод твораСћ XVII ст. найбольшае значеньне Сћ плянів Наша ТЕМи травні видадзеная Сћ 1652 кніга вядомага дзеяча кальвінскай Рефармациі, польскага кісторика, диплямата Андре Венгерскага "Гісторика-храналягічная система славянскіх церкваСћ, апісаная Сћ краінах: Польшча, Расея, Багемія, Пруси, Літва ди інш." ; значний цікавасьць маюць зьвесткі пра Пачатковая етап рефармацийнага руху, теритарияльна-адміністратиСћнай структури и синодах пратестанцкай царкви, пайменним складзе "міністраСћ" (пастараСћ) пратестанцкіх грамадаСћ у Беларусі, друкаваних Працюю пісьменьнікаСћ-палемістаСћ, грамадзка-палітичних и царкоСћна-релігійних дзеячоСћ.
У гісторика-бібліяграфічнай ПРАЦІ іншага польскага гісторика XVII ст. Криштапа Санда - "Каталегу антитринітарскіх твораСћ" улічания, у приватнасьці, розчини ариянскіх пісьменьнікаСћ, апублікавания Сћ Беларусі, альбо што вийшлі Сћ інших Друкарня (Польшчи, Літви), альо тематична зьвязания з гісторияй мясцовага рефармацийнага руху. p align="justify"> Згадания Найбільший раньнія ПРАЦІ пратестанцкіх гісторикаСћ маюць на сеньняшні годину значеньне першакриніцаСћ. У гетих "кроніках" редка сустракаюцца зьвесткі першаступеннай навуковай вартасьці да гісториі Рефармациі Сћ Беларусі. Так ліку такогого роду Сћнікальних материялаСћ можна далучиць, наприклад, паведамленьне А. Венгерсскага пра дзейнасьць расейскіх уцекачоСћ-"рефарматараСћ" (Арцемія, Фами, Феадосія касогами) у Беларусі 50-ия рр.. XVI ст. p align="justify"> Гістория рефармацийнага руху Сћ ВКЛ НЕ була асобним аб'ектам дасьледаваньня Сћ дваранска-манархічнай и клерикальнай гістарияграфіі [Расейскай імпериі]. Афіцийная расейской гістарияграфія таго годині імкнулася абгрунтаваць тезіс аб Беларусі як спрадвеку неад'емнай частци Расейскай імпериі, ідеалізавала культурну, релігійную и палітичную дзейнасьць праваслаСћнай царкви на землях ВКЛ. Большасьць працаСћ гетага перияду напісана пад Моцним відпливаючи царкоСћних схемаСћ, релігійних прихільнасьцяСћ аСћтараСћ, няредка скажаюць и пераварочваюць сапраСћдния гістаричния факти. ПавярхоСћнае фактаграфічнае апісаньне гісториі рефармацийнага руху (у плян царкоСћна-релігійнай тематикі) виразна пераважае над аналізам и дасьледаваньнем причинаСћ и СћмоваСћ разьвіцьця, сацияльнай сутнасьці и скіраванасьці Рефармациі. Апроч гетага, у аглядних Працюю гістория Рефармациі разглядаецца як другаснае адлюстраваньне царкоСћна-релігійних працесаСћ, якія праходзілі Сћ Речи Паспалітай. p align="justify">...
